آشنایی با نظام حکومتی کانادا

کانادا یک کشور فدرال است با نظام حکومتی سلطنت مشروطه و دموکراسی پارلمانی. حکومت کانادا ترکیبی از این سه مفهوم است.

ایالت فدرال

4 دولت فدرال، استانی، سرزمینی و شهرداری در کانادا وجود دارند. تعهدات و مسئولیت های دولت های فدرال و استانی در سال 1867 که در حال حاضر بعنوان قانون اساسی 1867 شناخته می شود در سال 1867 در قانون امریکای شمالی انگلیسی تعریف شد.

در ایالت فدرال کانادا ، دولت فدرال مسئولیت امور ملی و بین المللی را بر عهده می گیرد. این موارد شامل دفاع ، سیاست خارجی ، تجارت و ارتباطات بین استانی ، ارز ، ناوبری ، قوانین کیفری و شهروندی است. استان ها مسئول دولت شهرداری ، آموزش ، بهداشت ، منابع طبیعی ، دارایی و حقوق شهروندی و بزرگراه ها هستند. دولت فدرال و استان ها در حوزه مهاجرت و کشاورزی حوزه قضایی مشترکی دارند. فدرالیسم به استان های مختلف اجازه می دهد تا سیاست های متناسب با جمعیت خود را اتخاذ کنند و به استان ها این امکان و انعطاف را می دهد تا ایده ها و سیاست های جدید را تجربه کنند.

هر استان مجلس قانونگذاری خاص خود را دارد ، مانند مجلس عوام در اتاوا. سه سرزمین شمالی ، که دارای جمعیت کمی هستند ، وضعیت استان ندارند ، اما دولت ها و مجامع آنها بسیاری از وظایف مشابه را انجام می دهند.

دموکراسی پارلمانی

در دموکراسی پارلمانی کانادا، مردم اعضای مجلس عوام در اتاوا و مجلس قانونگذاری استانی و سرزمینی را انتخاب می کنند. این نمایندگان وظیفه تصویب قوانین ، تصویب و نظارت بر هزینه ها و نظارت بر دولت را دارند و دولت یا همان قوه مجریه نیز نسبت به مجلس باید پاسخگو باشد. وزرای کابینه در برابر نمایندگان منتخب پاسخگو هستند ، به این معنی که آنها باید “اعتماد مجلس” را کسب کنند و در صورت شکست در کسب رای اعتماد ، باید استعفا دهند.

پارلمان دارای سه بخش است: حاکمیت (ملکه یا پادشاه) ، سنا و مجلس عوام. قوه مقننه استانی متشکل از فرماندار کل کانادا و مجلس منتخب است.

در دولت فدرال ، نخست وزیر وزرای کابینه را انتخاب می کند و مسئول اعمال و سیاست های دولت است. مجلس عوام متشکل از اعضای پارلمان است که به طور سنتی هر چهار سال یکبار توسط مردم انتخاب می شوند. سناتورها توسط فرماندار کل به توصیه نخست وزیر منصوب می شوند و تا سن 75 سالگی خدمت می کنند. هم مجلس عوام و هم سنا لوایح (پیشنهادهای قوانین جدید) را بررسی و تصویب می کنند. هیچ لایحه ای تا زمانی که توسط هر دو مجلس تصویب شود نمی تواند در کانادا تبدیل به قانون شود و رضایت نامه سلطنتی را دریافت کند که توسط فرماندار کل به نمایندگی از حاکمیت اعطا می شود.

وضع قوانین

چگونه یک لایحه به قانون تبدیل می شود – روند قانونگذاری

مرحله 1 : قرائت اول – این لایحه برای اولین بار خوانده در نظر گرفته می شود و چاپ می شود.

مرحله 2: خواندن دوم – اعضا در مورد اصل لایحه بحث می کنند.

مرحله 3: مرحله کمیته – اعضای کمیته بند بند لایحه را مورد مطالعه قرار می دهند.

مرحله 4:  مرحله گزارش – اعضا می توانند اصلاحات دیگری انجام دهند.

مرحله 5: خواندن سوم – اعضا در مورد لایحه بحث کرده و رای می دهند.

مرحله 6: سنا – این لایحه روند مشابهی را در سنا دنبال می کند.

مرحله 7: رضایت سلطنتی – این لایحه پس از تصویب توسط هر دو مجلس ، رضایت نامه سلطنتی را دریافت می کند.

شهروندان کانادایی این حق و مسئولیت را دارند که در تصمیم گیری هایی که بر زندگی آنها تأثیر می گذارد شرکت کنند. برای کانادایی های 18 سال به بالا مهم است که با رای دادن در انتخابات فدرال ، استانی یا سرزمینی و شهری در تحقق دموکراسی شرکت کنند.

سلطنت مشروطه

به عنوان یک سلطنت مشروطه ، رهبر حکومت کانادا (ملکه یا پادشاه) که حکومت را به ارث میبرد، در چارچوب قانون اساسی حکومت می کند: قانون حکومت. مقام پادشاهی نمادی از حاکمیت کانادا ، حافظ آزادی های قانون اساسی و بازتاب تاریخ کانادا است.

نمونه خدمات مادام العمر خانواده به جامعه ، مشوق شهروندان است تا بهترین تلاش خود را برای ارائه بهترین ها به کشورشان بکنند.

به عنوان رئیس کشور های مشترک المنافع ، رهبر، حکومت کانادا را به 53 کشور دیگر مرتبط می کند که برای پیشبرد پیشرفت های اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی همکاری می کنند. سایر سلطنت های مشروطه شامل دانمارک ، نروژ ، سوئد ، استرالیا ، نیوزیلند ، هلند ، اسپانیا ، تایلند ژاپن ، اردن و مراکش هستند.

در کانادا تمایزی آشکار بین رهبر حکومت – حاکم – و رئیس دولت – نخست وزیر که در واقع کشور را اداره می کند، وجود دارد.

نماینده پادشاه یا ملکه در کانادا فرماندار کل است، که به توصیه نخست وزیر ، معمولاً به مدت پنج سال ، توسط پادشاه یا ملکه تعیین می شود. در هر یک از ده استان ، فرماندار کل یک نماینده که نخست وزیر آن را پیشنهاد می دهد منصوب می کند.

تعامل بین سه قوه – قوه مجریه ، مقننه و قضاییه – که با هم کار می کنند اما همچنین بعضی اوقات در موارد بحرانی به تأمین حقوق و آزادی شهروندان کانادایی کمک می کند. هر دولت استانی و سرزمینی یک قانونگذار منتخب دارد که در آن قوانین استانی و سرزمینی تصویب می شود.

بسته به استان یا قلمرو، اعضای قانونگذار را اعضای مجلس قانونگذار (MLA) ، اعضای شورای ملی (MNAs) ، اعضای پارلمان استانی (MPPs) یا اعضای مجلس مجمع (MHAs) می نامند.

در هر استان ، شخص اول آن استان  نقشی مشابه نخست وزیر در دولت فدرال را دارد ، همانطور که نماینده فرماندار نیز نقشی مشابه فرماندار کل دارد. در سه قلمرو ، کمیسر نماینده دولت فدرال است و نقشی تشریفاتی دارد.