رفع ریجکتی ویزای کانادا با وکیل مهاجرت

کانادا جزو 10 کشور محبوب و مقصد اصلی مهاجرت افراد بسیاری از سرتاسر دنیا است. در سال 2022، کانادا پذیرای 430 هزار نفر مهاجر بود، اما با این حال، بر اساس آمارهای منتشر شده امکان رد شدن و ریجکتی ویزای این کشور همچنان نسبتا بالا است.

به عنوان مثال، در سال 2022، حدود 30 درصد از درخواست‌های مهاجرتی ریجکت شدند. ریجکت شدن ویزای کانادا، چه ویزای کاری، چه تحصیلی یا ویزای توریستی و غیره می‌تواند برنامه‌ریزی‌های افراد برای کار، زندگی یا مسافرت را به هم بریزد و اغلب افراد را از درخواست مجدد ناامید می‌کند.

اگر درخواست ویزای شما ریجکت شود، نامه‌ای از اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا دریافت می‌کنید که در آن دلیل رد شدن ویزای شما آمده است، اما به وضوح درباره علت آن توضیحی داده نمی‌شود. بر همین اساس در این مقاله به بررسی علل ریجکتی ویزای کانادا پرداخته و برای اقدامات بعدی نیز راهکارهای ارائه شده است. اما قبل از پرداختن به این موضوع، به یاد داشته باشید که اگر ویزای شما برای اولین بار ریجکت شود، لزوما به این معنا نیست که شانس خود را برای همیشه از دست داده‌اید؛ بلکه شما می‌توانید با انجام اصلاحات و اقدامات مناسب برای دریافت مجدد ویزا اقدام کنید.

دریافت بروشور راهنمای دلایل اصل ریجکت شدن ویزای کانادا

20 دلیل معمول ریجکتی ویزای کانادا

به طور کلی، دلایل مختلفی بسته به نوع ویزا و شرایط فرد درخواست‌دهنده برای ریجکتی وجود دارد؛ در همین راستا، در ادامه بخش به 20 دلیل اصلی و کلی درباره امکان ریجکتی ویزای درخواستی اعم از کاری، تحصیلی و غیره پرداخته شده است:

تمکن مالی: متقاضی باید نشان دهد که بودجه کافی برای سفر و اقامت خود در کانادا را دارد؛ این مبلغ بسته به تعداد افرادی که متقاضی را همراهی می‌کنند و مدت اقامت او متفاوت است.

منبع تمکن مالی: دولت کانادا منبع تامین تمکن مالی متقاضیان را بررسی می‌کند. منبع تامین تمکن مالی باید قانونی و مورد تایید باشد.

تاریخچه سفر: بسته به ملیت متقاضی، اگر شخصی قبلا به خارج از کشور خود سفر نکرده باشد، احتمال ریجکتی درخواست او در مقایسه با افراد دارای تجربه سفرهای خارجی، بیشتر خواهدبود.

نبود آینده شغلی در کشور مبدا: اگر متقاضی از کشوری است که حقوق پایه کار بسیار کمتر از کانادا است، در چنین شرایطی، اگر متقاضی درخواست ویزای تحصیلی یا بازدیدکننده را داده باشد، به احتمال زیاد اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا، آن را ریجکت می‌کند و این نوع درخواست ویزا را ریسک‌پذیر خواهد دانست.

عدم ارائه مدارک حمایتی مناسب و دقیق: ممکن است برخی از مدارک حمایتی برای درخواست ویزا در چک لیست الزامات نباشد، اما برای افزایش شانس موفقیت درخواست، متقاضی بهتر است آن‌ها را نیز ارائه دهد.

وضعیت شغلی فعلی: بسته به درخواست ویزای متقاضی، عدم اشتغال ممکن است بر شانس موفقیت متقاضی در درخواست ویزا تاثیر منفی بگذارد.

اعضای درجه یک خانواده در کشور متقاضی: اگر متقاضی، هیچ عضو درجه یکی از خانواده خود در کشور مبدا نداشته باشد، ممکن است در برخی موارد مانند درخواست برای ویزای توریستی منجر به ریجکتی درخواست شود.

مدت اقامت: افرادی که در درخواست ویزا برای اقامت در مدت زمان طولانی‌تری را دارند، معمولا به پشتوانه مالی بیشتری نیاز دارند.

هدف واقعی از بازدید: توضیح کافی در مورد دلیل سفر به کانادا وجود نداشته باشد.

10. توضیح ندادن هدف از سفر: هنگام درخواست ویزا، بسیار مهم است که متقاضی دلایل خود را برای درخواست و مدت زمان پیشنهادی برای اقامت در کانادا را مشخص کند.

دارایی‌های شخصی: نداشتن دارایی‌هایی مانند خانه، اتومبیل یا شغل در کشور مبدا متقاضی ممکن است بر توانایی متقاضی در اثبات داشتن روابط و وابستگی با کشور مبدا، تاثیر بگذارد.

وضعیت مالی میزبان در کانادا: فقدان مدارک حمایتی مربوط به میزبان کانادایی نیز ممکن است دلیل رد درخواست ویزای متقاضی باشد.

اسنادی که به نظر معتبر نمی‌رسند: اگر به نظر می‌رسد سند ارائه شده توسط متقاضی معتبر نیست، نه تنها درخواست ویزای او ریجکت می‌شود، بلکه ممکن است به دلیل عدم اعتبار، برای درخواست مجدد نیز دچار مشکل شود.

سابقه اقامت بیش از حد یا اخراج از کانادا یا هر کشور دیگری: کانادا از سیستم مدیریت پرونده جهانی استفاده می‌کند و اطلاعاتش را با اکثر کشورهای جهان به اشتراک می‌گذارد. اگر متقاضی در کانادا یا هر کشور دیگری بیش از مدت زمان ویزای خود مانده باشد، شانس تایید کمتری خواهد داشت. با این حال، بسته به مورد ویزای درخواستی، احتمال دریافت ویزا نیز وجود دارد.

وضعیت غیرقانونی در کشور محل اقامت: اگر متقاضی به‌طور غیرقانونی در کشوری زندگی می‌کند، حکومت کانادا این احتمال را در نظر می‌گیرد که این فرد از قوانین و مقررات کانادا نیز تبعیت نخواهد کرد.

عدم رعایت استانداردهای امنیتی بین‌المللی مانند مواردی که متقاضی دارای سابقه کیفری است: بسته به جرم متقاضی و مدت زمان محکومیت، ممکن است او امکان دریافت ویزا را نداشته باشد.

عدم رعایت استانداردهای بهداشتی: بسته به کشور متقاضی، ممکن است لازم باشد که فرد قبل از تصمیم‌گیری در مورد درخواست، معاینه پزشکی انجام دهد. شرایط پزشکی جدی که ممکن است برای دیگران خطرناک یا برای مالیات‌دهندگان کانادایی سنگین باشد، می‌تواند منجر به ریجکتی ویزا شود.

افسر ویزا درباره قصد متقاضی یا درخواست وی ملاحظاتی دارد: قصد واقعی درخواست متقاضی برای مهاجرت باید افسر را متقاعد کند.

اظهارات نادرست: ارائه اطلاعات نادرست یا گمراه‌کننده را اظهارات نادرست می‌گویند. ارائه اطلاعات نادرست در درخواست مهاجرت به کانادا ممکن است دلیلی برای ریجکتی یا حتی ممنوعیت درخواست مجدد باشد.

نقض حقوق بشر: اگر متقاضی قبلا در کشوری خدمت کرده است که در جنایات جنگی شرکت داشته، ممکن است این مورد موجب ریجکتی درخواست ویزای او شود. برای رفع این مشکل باید مدارک تکمیلی ارائه شود.

در نظر داشته باشید قوانینی که به وسیله آن‌ها درباره تایید یا ریجکتی ویزای کانادا تصمیم‌گیری می‌شود، نسبتا پیچیده است. بنابراین توصیه می‌شود که متقاضی با یک مشاور و وکیل مهاجرتی باتجربه در مورد مهاجرت به کانادا مشورت کند و راهنمایی بگیرد تا با مشکل ریجکتی ویزا مواجه نشود.

دلایل ریجکت شدن درخواست ویزای کانادا چیست و چه راهکاری برای رفع ریجکتی ویزای کانادا وجود دارد؟ را در ویدئو زیر از زبان آقای مهیار حلاج پور بهترین وکیل ایرانی مهاجرت کانادا بشنوید.

نمونه نامه ریجکتی ویزای کانادا به همراه ترجمه آن

در این بخش از گزارش یک نمونه نامه ریجکتی ویزای کانادا آورده شده است تا به صورت کامل با جزئیات آن آشنا شوید:

تاریخ: 10 فوریه 2015

شماره درخواست: W301 UCI:8828

……. عزیز

این نامه در راستای درخواست شما برای مجوز کار است. بر طبق مقررات و قانون حفاظت از مهاجرت و پناهندگی کانادا، در زمان درخواست برای مجوز کار، شما باید تمام الزامات بخش 11 مقررات را رعایت کنید. شما باید افسر را متقاعد کنید که از شرایط پذیرش تخطی نخواهید کرد و تحت قانون کانادا جزو دسته افراد غیرقابل پذیرش قرار نخواهید گرفت. همچنین شما باید افسر را متقاعد کنید که قصد شما برای ورود به کشور کانادا روی حسن نیت است و پس از اتمام دوره مجاز اقامت، کانادا را ترک خواهید کرد.

براساس بررسی دقیق اطلاعات موجود در درخواست شما و همه مدارکی که در حمایت از درخواست‌ خود فراهم کرده‌اید، من قانع نشده‌ام که شما الزامات آمده در قانون و مقرارت را رعایت می‌کنید. بنابراین درخواست شما را رد کرده‌ام.

در بند ۱۱ قانون حفاظت از مهاجران و پناهندگان، هر فردی که مایل به دریافت ویزای اقامت موقت باشد، باید افسر پذیرش را متقاعد کند که برای ورود به کانادا غیر مجاز نیست و شرایط او، مطابق با الزامات قوانین مهاجرتی است.

این درخواست بسته شد. لطفا توجه داشته باشید که هر اطلاعات جدیدی که شما قصد فراهم کردن آن را دارید، باید تحت یک درخواست و هزینه پردازش جدید ارسال شود. اگر قصد اپلای مجدد دارید، توصیه می‌کنم تنها در صورتی این کار را انجام دهید که شرایط شما به صورت قابل توجهی تغییر کرده است یا اطلاعات جدیدی زیادی برای ارسال دارید.

ارادتمند

افسر…..

اداره مهاجرت و شهروندی کانادا

کنسولگری دولتی کانادا

بخش ویزا

نوت GCMS چیست؟

دلایل ریجکتی ویزای توریستی کانادا

در این بخش از گزارش برخی از مهمترین دلایل ریجکتی ویزای توریستی کانادا، برشمرده شده است. اما به طور کلی این نکته را در نظر داشته باشید که اگر متقاضی مطمئن است موردی را در درخواست اولیه‌اش جا نگذاشته و افسر ویزا اشتباه کرده است، امکان دارد واجد شرایط برای درخواست تجدید نظر باشد. بر همین اساس بهتر است برای پیگیری این موضوع با یک وکیل مهاجرتی با تجربه مشورت کنید.

سابقه سفر

امکان دارد که درخواست ویزا بر اساس سابقه سفر ریجکت شود یا به دلیل اینکه، متقاضی سابقه مسافرت خارج از کشور خود را ندارد یا در موارد اندکی سفر خارجی داشته است. متقاضی که دارای سابقه سفر نیست می‌تواند پیش از اقدام برای ویزای کانادا، برای سفر به کشورهای دیگر برنامه‌ریزی کند. البته در نظر داشته باشید که در مورد متقاضی دارای سابقه سفر بسیار زیاد نیز ممکن است امکان ریجکت شدن وجود داشته باشد.

هدف بازدید

امکان ریجکتی ویزا براساس هدف از بازدید نیز وجود دارد. گاهی ریجکتی ویزا به این دلیل است که متقاضی جزئیات کافی در مورد دلیل درخواست ویزا ارائه نکرده است. به عنوان مثال، اگر متقاضی هدف از بازدید را ملاقات با یک دوست بیان کرده باشد، این هدف برای افسر ویزا مبهم و مشکوک است. اما اگر متقاضی دلیل ملاقات با دوستش را به عنوان مثال ازدواج آن شخص بیان و یک کپی از دعوتنامه عروسی را ضمیمه کند، توضیح واضح‌تری برای علت حضورش در کانادا ارائه کرده است.

روابط خانوادگی

وجود یا عدم وجود اعضای خانواده متقاضی، چه در کانادا و چه در کشور محل اقامت، ممکن است باعث ریجکتی ویزای فرد شود. اگر از اعضای خانواده فرد متقاضی در کانادا اقامت داشته باشند، امکان دارد همین مورد باعث ریجکتی ویزای او شود چون که از نظر افسر مهاجرت این احتمال وجود دارد که متقاضی پس از اتمام زمان مجوز اقامت خود در کانادا قصد بازگشت به خانه و کشور محل اقامت خود را نداشته باشد. به عنوان مثال، اگر متقاضی برای ملاقات همسرش در کانادا درخواست دریافت ویزا را داشته باشد و سایر اعضای خانواده‌اش در کشور محل اقامتش زندگی می‌کنند، در این حالت، فرد متقاضی بهتر است توضیحات دقیقی در مورد ماهیت روابط خانوادگی‌اش چه با همسرش در کانادا و چه با سایر خانواده‌اش در کشور محل اقامتش ارائه دهد.

وضعیت مهاجرت

زمانی که متقاضی برای دریافت ویزای کانادا اقدام می‌کند، باید در کشور محل اقامت فعلی خود به صورت قانونی ساکن باشد. علاوه بر داشتن سکونت قانونی در محل اقامت فعلی، متقاضی باید برای حداقل یک دوره زمانی در آنجا وجه مقبولی داشته باشد، در غیر این صورت درخواست ویزا او رد خواهد شد. برای اثبات سکونت قانونی، بهتر است متقاضی مدارک مربوط با آن را به همراه سایر مدارک ارسال کند.

دارایی‌های شخصی و وضعیت مالی متقاضی

متقاضی ویزای توریستی کانادا باید به افسر مهاجرت ثابت کند که بودجه کافی برای تامین هزینه‌های سفر به کانادا را دارد. در زمان درخواست ویزا، باید ثابت کند که:

بودجه کافی برای خرید بلیت رفت و برگشت کانادا را دارد.
بودجه کافی برای پرداخت هزینه‌های سفر خود مانند گردشگری، غذا، اقامت و غیره را دارد.

اگر اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا براساس دارایی‌هایی شخصی و وضعیت مالی متقاضی به این نتیجه برسد که او سرمایه کافی برای پرداخت هزینه‌های سفر یا بخشی از این هزینه‌ها را ندارد، درخواست او را ریجکت خواهد کرد.

همچنین، «دارایی‌های شخصی و وضعیت مالی» به وجوهی اطلاق می‌شود که متقاضی در اختیار و به آن دسترسی دارد و در این مورد توان مالی دعوت‌کننده در نظر گرفته نمی‌شود.

علاوه بر مدارک مربوط به تمکن مالی دعوت‌کننده (شهروند یا مقیم دائم کانادا) در زمان درخواست برای ویزای توریستی کانادا، متقاضی ویزا نیز باید مدارک تمکن مالی خود را نیز ارائه دهد.

وضعیت شغلی فعلی

علاوه بر اهمیت توان مالی متقاضیان برای دریافت ویزای توریستی کانادا، منبع دستیابی به این سرمایه برای حکومت کانادا نیز مهم است. بهترین راه برای نشان دادن منبع سرمایه اثبات شاغل بودن متقاضیان است. اگر متقاضی در زمان درخواست ویزای کانادا بیکار باشد، امکان ریجکتی درخواست ویزا وجود دارد. شاغل بودن متقاضی در کشور محل اقامتش یکی از معتبر‌ترین مدارک که ثابت می‌کند متقاضی پس از اتمام اعتبار زمانی ویزایش به کشورش برمی‌گردد. خوداشتغالی یا ثبت‌نام برای تحصیل در یک دوره آموزشی تمام‌وقت نیز یک مدرک معتبر برای وجود وابستگی فرد متقاضی با کشور محل اقامت او و بازگشت او به کشورش است.

مدت زمان پیشنهادی برای اقامت در کانادا

ویزای توریستی کانادا تنها ۶ ماه اعتبار زمانی دارد. اگر متقاضی مدت زمان پیشنهادی برای اقامت خود را حداکثر زمان مجاز را بیان ‌کند، افسر مهاجرت شک می‌کند که ممکن است متقاضی پس از اتمام دوره زمانی ویزای خود به کشورش باز نگردد. در نتیجه این مورد ممکن است منجر به ریجکتی ویزای او شود.

فرصت‌های شغلی در کشور محل اقامت متقاضی

مدارک مالی متقاضی مهمترین مدرک برای درخواست ویزای توریستی کانادا است. علاوه بر اثبات توانایی مالی، متقاضی باید منبع کسب این بودجه از راه کسب‌و‌کارش را نیز نشان دهد.

بالا بودن نرخ بیکاری در کشور محل اقامت متقاضی، می‌تواند تاثیر منفی بر درخواست ویزای توریستی کانادا داشته باشد. اگر افسر مهاجرت به این نتیجه برسد که متقاضی به علت سفر به کانادا شغل خود را از دست می‌دهد و یا اگر در زمان درخواست متقاضی بیکار و احتمال اشتغال او پایین باشد، درخواست ویزای او را به علت نبود فرصت شغلی در کشور محل اقامتش ریجکت می‌کند.

اسناد ناکافی درآمد و دارایی

اگر متقاضی مدارک کافی برای اثبات وجود درآمد و دارایی‌های میزبانش ارائه نکند، ممکن است با درخواست ویزای او موافقت نشود. اثبات واجد شرایط ویزای توریستی کانادا بودن، به عهده متقاضی است نه شخصی که او را دعوت کرده است. وقتی متقاضی بیان می‌کند که خود و میزبان کانادایی‌اش تمکن مالی مناسبی دارند، باید آن را با مستندات و مداک اثبات کند. اگر متقاضی برای درستی ادعایش مدارکی ارائه ندهد، ممکن است به همین دلیل ویزایش ریجکت شود.

اظهارات نادرست

اگر متقاضی اسناد و مدارک نامعتبر به همراه درخواست خود ارسال کند، این کار اعتبار کلی او را برای اداره مهاجرت خدشه‌دار می‌کند. در صورتی که اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا به این قطعیت برسد که اسناد یا اطلاعاتی ارائه شده توسط متقاضی واقعی نیستند، با استناد به بخش ۴۰ قانون حفاظت از مهاجرت و پناهندگی ویزای او را به دلیل اظهارات نادرست ریجکت خواهد کرد. اگر وجود اظهارات نادرست متقاضی ثابت شود، او برای مدت معینی به کانادا ممنوع‌الورود و درخواست‌های بعدی مهاجرتی‌اش با شک و تردید پردازش می‌شود

اهمیت تراول هیستوری در اخذ ویزای کانادا چقدر است؟

دلایل ریجکتی ویزای تحصیلی کانادا

اگر قصد شروع یا ادامه تحصیلات خود در خارج از کشور را دارید، بهتر است در مورد همه جوانب آن تحقیق و مطالعه کنید. اگر کانادا کشور مدنظر شما برای تحصیل است، آگاهی از عوامل ریجکتی ویزای تحصیل کانادا و اجتناب از آن‌ها، به شما در افزایش شانس موفقیت در دریافت ویزا کمک خواهد کرد. در ادامه چند مورد از دلایل اصلی ریجکتی ویزای تحصیلی کانادا بیان شده است.

دلایل اصلی ریجکتی ویزای تحصیلی کانادا

تسلط به زبان انگلیسی

دانشجویان بین‌المللی باید در آزمون آیلتس شرکت و نمره مدنظر واجد شرایط برای جریان مستقیم دانشجویی (SDS) را کسب کنند. اگر متقاضی نتواند نمره کافی را به دست بیاورد، ویزای تحصیلی‌ او ریجکت می‌شود.

بودجه ناکافی

در صورتی که متقاضی نتواند ثابت کند که تمکن مالی مناسبی برای پشتیبانی از هزینه‌هایش در طول سال اول دوره تحصیلی دارد، ممکن است درخواست ویزای او رد شود. متقاضیان باید مدارک معتبری برای تایید توانایی مالی‌ خود همراه با درخواست ویزا ارائه دهند.

شفافیت در مورد بازگشت به کشور اصلی

مجوز تحصیل یک مجوز برای اقامت موقت است و اعتبار آن پس از یک زمان مشخص به پایان می‌رسد. متقاضیان باید مدارک کافی را ارائه دهند که پس از اتمام دوره زمانی ویزای تحصیلی‌شان به کشور خود برمی‌گردند. عدم ارائه این مدارک معتبر منجر به ریجکت شدن ویزای تحصیلی می‌شود.

انتخاب دوره‌های تحصیلی

دوره تحصیلی موردنظر متقاضی و اهداف شغلی آینده یا سوابق تحصیلی گذشته او برای مقامات اداره مهاجرت کانادا بسیار مهم است. در نظر داشته باشید که اگر این دوره تحصیلی منجر به پیشرفت شغلی، تغییر اساسی در جریان یا میزان تقاضای شغلی نداشته باشد، درخواست ویزای او برای آن دوره رد خواهد شد.

نامه پذیرش

یک تاییدیه از یک موسسه آموزشی معتبر کانادا (DLI) برای درخواست ویزای تحصیل ضروری است. علاوه بر نامه پذیرش برای دریافت ویزای تحصیلی کانادا، داوطلبان باید حداقل معیارهای ورود به موسسه مدنظر را نیز داشته باشند.

اسناد ناکافی

دانشجویانی که مایل به تحصیل در کانادا هستند، باید مدارک لازم را ارائه دهند. اگر مدارکشان معیوب یا ناکافی باشد، احتمال رد ویزا بالا است.

شانس کم اشتغال در کشور مبدا

نبود فرصت‌های شغلی مناسب برای متقاضی در کشور مبدا، به این معنی است که ممکن است پس از اتمام زمان ویزا، قصد بازگشت به کشورش را نداشته باشد. در این حالت، امکان ریجکتی ویزای او وجود دارد.

چگونه فرم درخواست ویزای کانادا را پر کنیم؟

دلایل اصلی ریجکتی ویزای کار کانادا

ریجکت شدن مجوز کار ( ویزای کار کانادا ) می‌تواند دلایل مختلفی را داشته باشد که بسته به شرایط متقاضی متفاوت خواهد بود. از جمله این دلایل می‌توان به موارد زیر شاره کرد.

متقاضی توانایی کافی برای انجام کار مدنظر را ندارد.

مشروعیت پیشنهاد شغلی برای متقاضی و کارفرمای آینده او شک‌برانگیز است. افسر مهاجرت باید متقاعد شود که فرصت شغلی پیشنهاد شده به متقاضی واقعی و برای اقتصاد کانادا مفید خواهد بود.

اگر سابقه تحصیلی و/یا حرفه‌ای متقاضی با پیشنهاد شغلی‌ او همخوانی نداشته باشد. افسر مهاجرت باید متقاعد شود که متقاضی می‌تواند از عهده وظایف شغل پیشنهادی با موفقیت بربیاید.

متقاضی بودجه کافی برای تامین هزینه‌های اقامتش در کانادا را ندارد. افسر مهاجرت نباید به امنیت مالی متقاضی شک کند.

اگر متقاضی وابستگی عاطفی به کشور مادری خود، مانند وجود خانواده، دوستان و دارایی‌ها نداشته باشد، ممکن است به دلیل امکان عدم بازگشت متقاضی به کشورش پس از اتمام زمان مجوز کار، افسر مهاجرت درخواست ویزای او را ریجکت کند.

اگر مدارک و اسناد متقاضی در زمان درخواست ویزا نسبت به اطلاعات داده شده متناقض یا فاقد شفافیت باشد، امکان ریجکتی ویزا وجود دارد. افسر مهاجرت نباید به صحت اطلاعات ارائه شده توسط متقاضی شک کند.

دلایل ریجکتی ویزای کار بیشتر به نوع برنامه مهاجرتی که متقاضی برای آن اقدام کرده است، بستگی دارد. به عنوان مثال، وقتی همسر متقاضی ویزای کار باز، ویزای تحصیلی یا کار کانادایی را دارد، مشروعیت ازدواجش نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد. افرادی که برای دریافت ویزای کار پس از فارغ‌التحصیلی اقدام می‌کنند، اگر وقفه‌های غیرمعقول و بدون دلیل قانع‌کننده‌ای در دوره تحصیلی قبلی داشته باشند، ممکن است درخواست ویزای کار‌شان نیز ریجکت شود.

دلایل ریجکتی ویزای سرمایه‌گذاری کانادا

برنامه‌های مهاجرتی مختلفی برای کارآفرینان، سرمایه‌گذاران و شرکت‌های خارجی طراحی شده است. با وجود این که مسیرهای متفاوت و برنامه‌های متنوع مهاجرتی کانادا، زمینه و شرایط مناسبی را برای مهاجرت کارآفرینان و سرمایه‌گذاران فراهم کرده است، اما هیچ برنامه‌ای به صورت خاص با نام ویزای سرمایه‌گذار وجود ندارد.

این مسیرها و برنامه‌های مهاجرتی شامل برنامه‌های فدرال و استانی می‌شوند. برنامه‌های فدرال شامل ویزای استارت‌آپ، انتقال درون شرکتی (ICT) و برنامه کارآفرین C11 و برنامه‌های استانی شامل برنامه نامزدی استانی دارای جریان‌های متعدد کارآفرینی است.

بیشتر این برنامه‌ها و جریان‌ها برای مهاجرت به کانادا نیاز به دریافت ویزای کار دارند و دلایل ریجکتی ویزای کار در بخش قبلی بیان شده است.

برای کسب اطلاعات دقیق درباره روش های سرمایه گذاری در کانادا این مقاله را از دست ندهید.

دلایل ریجکتی ویزای استارت‌آپ کانادا و اقامت دائم متقاضیان آن

برای دریافت اقامت دائم کانادا تحت عنوان ویزای استارتاپ کانادا متقاضی باید مدارک و مستندات کافی برای اثبات تمکن مالی خود در زمینه سرمایه‌گذاری روی استارت‌آپ خود را ارائه دهد. افرادی مانند متخصصان ماهر، کارآفرینان و دارای دارایی خالص بالا می‌توانند برای این برنامه درخواست دهند. اگر درخواست متقاضی برای ویزای استارت‌آپ کانادا دربردارنده اطلاعات و مدارک ناقص یا نادرست و قدیمی باشد یا مشکلی در بررسی سوابق وجود داشته باشد، احتمال ریجکتی ویزا وجود دارد.

تصمیم‌گیری در مورد تایید یا ریجکت ویزای استارت‌آپ کانادا بر اساس معیارهای واجد شرایط این برنامه است. این معیارها عبارتند از: داشتن یک کسب‌وکار واجد شرایط، ارائه نامه حمایتی از یک سازمان تعیین‌شده، برآورده کردن الزامات مهارت زبان و نشان دادن بودجه کافی برای اقامت در کانادا و همچنین معاینه پزشکی و گواهی عدم سوءپیشینه. شما باید افسر مهاجرت را در مورد اعتبار، منحصر به فرد بودن و قابل گسترش بودن ایده استارت‌آپی خود متقاعد کنید.

در آخرین نسخه بررسی قضایی منتشر شده در سال 2022 دلایل زیر برای ریجکتی اقامت دائم برای متقاضیان ویزای استارت‌آپ بیان شده است:

عدم دستاوردها و پیشرفت‌های تکمیلی در جریان سرمایه‌گذاری تجاری
فقدان سابقه متقاضی در امور فناوری
فقدان شواهدی برای نشان دادن همکاری با شرکای پیشنهادی
افسر از نظر جدیت متقاضی در این امر قانع نشده است
افسر مهاجرت هدف اصلی متقاضی از پذیرش تعهد درقبال یک سازمان تعیین‌شده را کسب موقعیت یا امتیاز تحت قانون حفاظت از مهاجرت و پناهندگی تشخیص داده و بر این اساس درخواست او را ریجکت کرده است.

دلایل ریجکتی ویزای همراه کانادا

اگر در کانادا کار یا تحصیل می‌کنید و قصد دارید که همسر و اعضای خانواده تحت تکفل خود را برای زندگی با خود به کانادا بیاورید، طبق قوانین مهاجرت کانادا، همسرتان واجد شرایط درخواست برای ویزای کار باز خواهد بود که با دریافت این ویزا، همسرتان اجازه دارد تا در طول دوره تحصیلی یا کاری شما، به طور تمام وقت در کانادا کار کند. با اینکه حمایت از ارتباطات خانوادگی اولویت دولت کانادا است، درخواست ویزای اجازه کار باز برای همسر ممکن است رد شود.

اگر همسر شما در خارج از کانادا زندگی می‌کند، درخواست او تحت برنامه آزمایشی مورد تایید نخواهد بود. این برنامه برای متقاضیانی طراحی شده است که مقیم کانادا و همچنین دارای وضعیت قانونی و معتبر برای زندگی در کانادا هستند.

زندگی جدا از همسر: اگر همسر شما در کانادا زندگی می‌کند اما آدرس محل سکونت او با شما متفاوت است، ممکن است افسر مهاجرت درخواست ویزای او را رد کند.

اعتبار زمانی اقامت قانونی او منقضی شده است: اگر همسر شما دارای اقامت قانونی و معتبر در کانادا است، اما اعتبار زمانی این اقامت به پایان رسیده است، در چنین شرایطی، افسر مهاجرت ممکن است از همسر شما بخواهد تا قبل از درخواست مجوز کار باز، به دنبال تمدید اقامت خود در کانادا باشد.

عدم حضور فعالانه در کلاس‌های درس: زمانی که فرد یک دانشجوی در حال تحصیل است و می‌خواهد برای همسرش ویزای کار باز بگیرد، باید مدارکی برای اثبات حضور فعالانه‌‌‌اش در کلاس‌های درسی موسسه آموزشی مربوطه ارائه دهد. در غیر این صورت افسر مهاجرت ممکن است درخواست را رد کند.

نبود حمایت مالی: در شرایط مشابه مورد فوق، فرد در حال تحصیل ملزم به ارائه مدارک تمکن مالی برای حمایت از هر دو خواهد بود. اگر تمکن مالی او به اندازه کافی متقاعد کننده نباشد، درخواست مجوز کار باز همسرش ممکن است ریجکت شود.

مدارک شغلی: در مواردی که یکی از زوجین در کانادا کار می‌کند، باید مدارک مربوط به استخدام و مستندات لازم برای شرح موقعیت شغلی‌اش به عنوان یک نیروی ماهر را به صورت شفاف ارائه دهد.

وابستگی به وطن: بهتر است در زمان درخواست مجوز کار باز برای همسر، پیوندهای عاطفی همسر با کشور خود و قصد بازگشت به آنجا پس از انقضای مجوز کارش در کانادا باید به وضوح بیان شود. اگر این دلایل نتواند افسر مهاجرت را متقاعد کند، ممکن است درخواست ویزای او ریجکت شود.

اعتبار ازدواج: افسر مهاجرت اعتبار رابطه شما و همسرتان را بررسی می‌کند. هنگام درخواست برای مجوز کار باز برای همسرتان، بهتر است مدرکی ارائه دهید که نشان دهد رابطه شما با همسر یا شریک عرفی‌تان واقعی است. این مدارک می‌تواند شامل صورت‌حساب بانکی مشترک، قراردادهای اجاره منزل مشترک، گواهی تولد فرزندان‌تان و غیره باشد. عدم وجود مدرک مستدل برای ازدواج یا نبود شواهد کافی برای اثبات واقعی بودن این رابطه می‌تواند منجر به رد درخواست مجوز کار آزاد همسرتان شود.

ریجکت یک ویزا توسط افسرمهاجرتی مسئول آن پرونده به این معنی است که فرد براساس قانون حفاظت از مهاجرت و پناهندگی، واجد شرایط تشخیص داده نشده است. این ریجکتی می‌تواند به دلیل فقدان اسناد الزامی یا امضای فرم‌های درخواستی باشد.

متداول‌ترین علت ریجکتی ویزای کار باز برای همسر به خاطر فرم‌های ناقص و عدم اثبات واجد شرایط بودن تبعه خارجی است. یکی دیگر از دلایل رایج برای ریجکت این ویزا، ناتوانی در اثبات صحت رابطه متقاضی با استفاده از شواهد و مستندات کافی است.

ارائه مدارک زیر می‌تواند احتمال ریجکتی ویزای کار باز برای همسر را کاهش دهد:

سند ازدواج
اثبات ارتباط عرفی از روش‌هایی همانند استشهاد قانونی امضا شده برای رابطه عرفی (در صورت لزوم)
اثبات پیوندهای عاطفی مشترک با یکدیگر مانند نامه‌هایی از اعضای خانواده یا دوستان تاییدکننده رابطه

شرایط اخذ ویزای مولتی کانادا

دلایل ریجکتی ویزای ازدواج کانادا

اسپانسرشیپ همسر ( ویزای اسپانسرشیپ کانادا )یک برنامه مهاجرتی کانادا است که به افراد این فرصت را می‌دهد تا با پشتوانه مالی به همسران خود در زمینه مهاجرت به کانادا کمک کنند. دولت کانادا هر ساله هزاران درخواست برای این برنامه دریافت می‌کند، اما متاسفانه همه این درخواست‌ها پذیرفته نمی‌شود.

برنامه اسپانسرشیب همسر تحت برنامه مهاجرتی کلاس خانواده قرار می‌گیرد. در سال 2022، 24 درصد پذیرش ویزاهای کانادا مربوط به برنامه مهاجرتی کلاس خانواده بوده است و بیش از 85 هزار از دارندگان این ویزا اقامت دائم دریافت کردند. با این حال، گاهی برخی متقاضیان تا بیش از 8 سال منتظر دریافت تایید ویزای خود می‌مانند.

در چند سال گذشته، کانادا موارد زیادی در مورد وجود تقلب و سوءاستفاده برای برنامه‌های مهاجرتی تحت کلاس خانواده مانند برنامه اسپانسرشیپ همسر شناسایی کرده است. برخی افراد با ارائه روابط جعلی، از این طریق به کانادا مهاجرت می‌کنند. با توجه به وقوع چنین سوءاستفاده‌های در این مسیر مهاجرتی، دولت کانادا برای جلوگیری از این کلاهبرداری‌های در سیاست‌های برنامه حمایت از همسر تجدید نظر و روند بررسی و دریافت ویزا برای متقاضیان این دسته را دقیق‌تر و پیچیده‌تر کرده است.

حداقل باید اسپانسر مالی به مدت دو سال با همسر مورد حمایتش زندگی کرده باشد. برای اطمینان از رعایت این سیاست، اداره مهاجرت نمایندگان خود را بدون اطلاع قبلی برای بررسی این موضوع ارسال می‌کند.

اگر اسپانسر فعلی در گذشته تحت برنامه اسپانسرشیپ و حمایت مالی یک شهروند یا مقیم دائمی کانادا به این کشور مهاجرت کرده است، باید حداقل پنج سال از تاریخ حمایت اولیه گذشته باشد. سپس اسپانسر می‌تواند حامی همسرش برای مهاجرت موفقیت‌آمیز به کانادا شود.

اگر پس از دریافت اقامت دائم، هر نوع وام یا هر نوع کمک مالی دیگری از دولت گرفته باشید، درخواست شما برای اسپانسرشیپ شدن همسر فورا رد خواهد شد. به این دلیل که از نظر اداره شهروندی، مهاجرت و چندفرهنگی، متقاضیان واجد شرایط باید از نظر مالی ثبات داشته باشند تا بتواند علاوه بر حمایت مالی از خود و افراد تحت تکفل، باید هزینه‌های زندگی به عنوان یک حامی مالی را نیز بپردازند. اگر وام‌های دولتی گرفته‌اید، دریافت این وام نشان می‌دهد که در گذشته در برآوردن نیازهای مالی خود با مشکل مواجه بوده‌اید و بنابراین توانایی مالی شما برای حمایت از همسر برای مهاجرت زیر سوال خواهد رفت.

اگر قبلا برای اسپانسرشیپ شدن اقدام کرده باشید و در این مورد واجد شرایط نبوده‌اید یا از پس هزینه‌های آن برنیامده‌اید، توانایی مالی شما را به عنوان حامی مالی همسرتان مورد شک قرار می‌گیرد و می‌تواند باعث ریجکتی درخواست ویزای همسرتان شود. با این حال، راه‌هایی وجود دارد که اداره مهاجرت باور کند که شرایط مالی شما تغییر کرده است. مشورت گرفتن از مشاوران و وکلای مهاجرتی باتجربه برای آگاهی از مدارک و اقدامات مناسب برای اثبات واجد شرایط بودن یک تصمیم درست و مناسب جهت اثبات توانایی‌تان برای اسپانسرشیپ شدن است.
اگر شما قادر به بازپرداخت وام مهاجرتی خود نباشید، این حالت نشان می‌دهد که شما توانایی مالی کافی برای اسپانسرشیپ همسر شدن را ندارید. وجود چنین سابقه‌ای در پرونده شما، احتمال ریجکتی ویزای همسرتان از طریق اسپانسرشیپ را بالا می‌برد.

کتمان یا جعل واقعیت (Misrepresentation) چیست؟

پنج گزینه بالقوه در برابر رد درخواست مهاجرت یا ویزای کانادا

وقتی که مقامات مهاجرت درخواست‌تان برای ویزای بازدید، تحصیل، کار یا مهاجرت به کانادا را رد می‌کنند، در برابر ریجکتی ویزا، شما پنج گزینه برای اقدام دارید:

اعتراض (appeal) به این تصمیم با درخواست تجدیدنظر

تحت شرایط خاصی، می‌توانید از تصمیم افسر به بخش تجدید نظر مهاجرت (IAD) در هیئت مهاجرت و پناهندگی کانادا (IRB) شکایت کنید. در بخش 63 قانون حفاظت از مهاجرت و پناهندگی (IRPA) این شرایط عبارتند از:

موارد ریجکتی مربوط به درخواست حمایت مالی برای همسر یا فرزندان، والدین یا سایر اعضای خانواده (به جز درخواست‌های مربوط به حمایت مالی از همسری که در حال حاضر در داخل کانادا زندگی می‌کند)

دستور اخراج به دلیل عدم پذیرش (inadmissibility) یا به دلیل عدم رعایت شرایط الزامی اقامت دائم

دستور اخراج برای دارندگان ویزای اقامت دائم

ریجکتی سند سفر اقامت دائم برای مقیم دائم کانادا

در صورتی که پرونده به دلیل موارد زیر ریجکت شده باشد، حق اعتراض برای تجدیدنظر در تصمیم غیرقابل قبول خواهد بود:

مسائل امنیتی
نقض حقوق بشر یا حقوق بین‌المللی
ارتکاب به جنایت جدی
ارتکاب به جنایت سازمان یافته
ارائه اطلاعات نادرست

همسر و فرزندان از ممنوعیت مربوط به ارائه اظهارات نادرست ارائه شده توسط متقاضی اصلی معاف هستند و می‌توانند به تصمیم افسر مهاجرت اعتراض کنند. حق اعتراض برای تجدیدنظر در تصمیم ریجکتی برای سایر برنامه‌ها مانند ویزای اقامت موقت (TRV)، درخواست‌های مربوط به اکسپرس اینتری، مجوزهای اقامت موقت (TRP) یا برنامه‌های نامزد استانی (PNP) وجود ندارد.

اگر حق تجدیدنظر و اعتراض به تصمیم ریجکتی را ندارید، اما حق بازبینی قضایی (Judicial Review) را خواهید داشت. اگر بخش تجدید نظر مهاجرت (IAD) کانادا مجوز درخواست اعتراض برای تجدیدنظر را بدهد، درخواست شما تایید خواهد شد (به استثنای برخی موارد). اما اگر این بخش مهاجرتی درخواست شما را رد کند، می‌توانید از طریق درخواست بازبینی قضایی اقدام کنید.

بررسی یا بازبینی قضایی (Judicial Review)

اگر حق درخواست اعتراض برای تجدیدنظر را ندارید یا بخش تجدید نظر مهاجرت (IAD) کانادا درخواست شما را رد کند، می‌توانید طبق بند 72 IRPA برای بازبینی قضایی اقدام کنید. مرجعی که چنین درخواست‌هایی را بررسی می‌کند، دادگاه فدرال کانادا است. فرآیند بررسی قضایی معمولا شامل دو مرحله است:

مرحله 1 – درخواست برای leave برای بررسی قضایی: وکیل شما درخواستی را به دادگاه ارسال می‌کند. بعد از بررسی قضایی، اگر دادگاه درخواست را بپذیرد، دادگاه در جلسه شفاهی به پرونده شما رسیدگی خواهد کرد.

مرحله 2 – استماع شفاهی یا hearing: قاضی استدلال و صحبت‌های هر دو طرف ماجرا را می‌شنود و تصمیم می‌گیرد که به نفع شما رای دهد یا خیر. اگر قاضی به نفع شما رای دهد، پرونده‌تان برای بررسی منصفانه به مقامات مهاجرت بازگردانده می‌شود.

برخلاف جلسات استیناف، حتی اگر در یک پرونده تجدیدنظر قضایی پیروز شوید، باز هم ممکن است مقامات مهاجرت آن را رد کنند. فرآیند بررسی قضایی می‌تواند اشتباهات افسر را در عمل یا قانون (fact or law) را بررسی کند. همچنین رویه منصفانه را در نظر می‌گیرد یا این که آیا درخواست به طور منصفانه و به موقع پردازش شده است یا خیر.

درخواست تجدیدنظر یا بررسی مجدد (reconsideration)

می‌توانید از طریق فرم موجود در وب‌سایت اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا یا ایمیل با افسر مهاجرت تماس برقرار کنید و درخواست بررسی مجدد داشته باشید. تفاوت درخواست تجدیدنظر یا بررسی مجدد (reconsideration) با اعتراض برای تجدیدنظر (appeal) در نوع اقدام برای آن است، در مورد اول اقدام از طریق وب‌سایت اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا یا ارتباط مستقیم با افسر مهاجرت برای تجدیدنظر است اما برای اعتراض به تصمیم باید به دادگاه کانادا یا بخش تجدیدنظر مهاجرت شکایت کنید. هنگام ارسال درخواست بررسی مجدد، حتما موارد زیر را در نظر بگیرید:

در متن درخواست خود، ادبیات رسمی و مودبانه را نسبت به افسر مهاجرت رعایت کنید.
درخواست خود را شفاف بیان کنید.
توضیح دهید که چرا معتقدید سزاوار بررسی مجدد هستید.
هر مدرکی که درخواست شما را تایید می‌کند، ارائه دهید.
با تکیه بر مسائل بشردوستانه و دلسوزانه درخواست خود را ارسال کنید.

افسران مهاجرت معمولا درخواست برای بررسی مجدد را نمی‌پذیرند، اما ممکن است تصمیم بگیرند که پرونده شما را دوباره باز کنند.

گزینه‌های جایگزین را در نظر بگیرید

گاهی گزینه‌های جایگزین می‌تواند به شما کمک کند، مانند:

اگر دلیل رد درخواست عدم پذیرش بیان شود، برای مجوز اقامت موقت (TRP)درخواست دهید.
اگر به دلیل سابقه کیفری در کانادا غیرقابل پذیرش (inadmissible) هستید، درخواست تعلیق سابقه دهید.
اگر به دلیل سابقه کیفری در خارج از کانادا غیرقابل پذیرش هستید، برای توانبخشی درخواست دهید.
در صورت دریافت حکم طرد یا اخراج، برای مجوز بازگشت به کانادا (ARC) درخواست دهید.
در صورتی که درخواست پناهندگی شما رد شد، برای ارزیابی خطر قبل از اخراج، پرونده تشکیل دهید.
در صورت ارتباط، تحت ملاحظات بشردوستانه و دلسوزانه (Humanitarian and Compassionate (H&C)) درخواست دهید.
برای روش دیگری برای مهاجرت (به عنوان مثال اکسپرس اینتری به جای حمایت مالی) درخواست دهید. البته، شما باید الزامات روش جایگزین را برآورده کنید.

می‌توانید برای جایگزین‌های بالقوه خود با یک مشاور مهاجرتی کانادایی (RCIC) یا یک وکیل مهاجرت مشورت کنید.

اپلای مجدد

اگر ریجکتی به دلیل عدم پذیرش یا اظهارات نادرست (misrepresentation) نیست، می‌توانید دوباره درخواست دهید. با این حال اگر مدارک و شواهد جدید دارید یا شرایطتان به طور قابل توجهی تغییر کرده است، این کار را انجام دهید. باید تمام نواقص و اشتباهات رخ داده در درخواست قبلی را رفع کرده باشید.

اقدامات اصلی بعد از ریجکتی ویزای کانادا

مقامات مهاجرتی کانادا در تایید یا ریجکت هر درخواست دریافتی آزاد هستند. هیچ‌کس و هیچ اقدامی تعهد و تضمین صد درصدی برای تایید نهایی دریافت ویزا نخواهد بود. افسر مهاجرت یک متخصص با سال‌ها تجربه در زمینه تایید متقاضیان واجد شرایط یا حذف متقاضیان فاقد صلاحیت و درخواست‌های متناقض است؛ حتی اگر اعتبار یک متقاضی از طریق بررسی‌های احراز هویت استاندارد تایید شود، افسر مهاجرت کسی است که در مورد ویزای متقاضی تصمیم نهایی را می‌گیرد.

اگر افسر مهاجرت درخواست ویزای شما را ریجکت کرد، در برابر این ریجکتی ویزای کانادا، دو اقدام اساسی می‌توانید انجام دهید:

اپلای مجدد برای دریافت ویزا

هر متقاضی این حق را دارد که پس از دریافت نامه ریجکتی با اصلاح دلیل یا دلایل ریجکتی دوباره برای دریافت ویزا درخواست دهد. با این حال، در برخی موارد خاص، متقاضی مجاز به درخواست مجدد بلافاصله پس از دریافت نامه ریجکتی نیست. به عنوان مثال زمانی که ریجکتی ویزا به دلیل ارائه اطلاعات نادرست یا گمراه کننده باشد، در این صورت، متقاضی تا حدود 5 سال، به کانادا ممنوع‌الورود خواهد بود.

قبل از درخواست مجدد، باید تمام موارد منجر به ریجکتی ویزای‌تان را رفع کنید تا امکان ریجکتی را تا حد ممکن کاهش دهید. با این که بعد از ریجکتی، افسر مهاجرت نامه‌ای برای متقاضی ارسال می‌کند که دلیل ریجکتی در آن بیان شده است اما این دلیل بسیار کلی و براساس سرتیترهای مدنظر در فهرست‌های موارد قانونی در اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا است.

بهتر است که متقاضی برای دریافت نوت‌های آفیسر یا سیستم مدیریت پرونده جهانی (GCMS) اقدام کنید. این نوت‌ها شامل تمام اطلاعات جمع‌آوری شده در حین درخواست و طول پردازش آن درخواست برای ویزا است. افسران مهاجرت نظر خود در مورد هر درخواست را در یک فایل سیستم مدیریت پرونده جهانی (GCMS) ثبت می‌کنند.

اعتراض و درخواست تجدیدنظر به تصمیم افسر مهاجرت

در مواردی، ممکن است یک افسر مهاجرت به دلایلی مانند نادیده گرفتن، عدم قضاوت یا اشتباه، درخواست برای ویزا را به اشتباه ریجکت کند. این اشتباه معمولا در زمان مقایسه حقایق، مستندات و مدارک موجود همراه با درخواست با دلایل ریجکتی در نامه ریجکتی ارسال شده توسط مقامات مهاجرت مشخص می‌شود.

نحوه رفع ریجکتی ویزای کانادا

درخواست‌های مهاجرت به کانادا به اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا ارسال می‌شود، هر یک از افسران مهاجرت، یک پرونده را بررسی می‌کند و در مورد تایید یا ریجکتی آن براساس قوانین و شرایط برنامه مهاجرتی انتخابی متقاضی تصمیم می‌گیرد. افسر از دستورالعمل‌های خاصی برای تصمیم‌گیری در مورد پرونده‌های مهاجرت استفاده می‌کند.

اگر متقاضی شرایط لازم را نداشته باشد، به احتمال زیاد نامه ریجکتی دریافت می‌کند، اما گاهی ممکن است این ریجکتی خطای افسر مهاجرت باشد. در این مورد توصیه می‌شود که متقاضی درخواست تجدیدنظر بدهد. دلیل ریجکتی هرچه که باشد، مهم است که به محض اطلاع از آن، خیلی سریع اقدام کنید.

درخواست تجدید نظر برای رد ویزای کانادا ممکن است یک فرآیند بسیار پیچیده و حساس باشد. شما باید اثبات کنید که چرا درخواست شما نباید رد می‌شد و چرا شایسته یک فرصت دوباره هستید. یک وکیل مهاجرت دارای مجوز می‌تواند بزرگترین کمک برای درخواست تجدید نظر در مورد ریجکتی ویزای کانادا باشد.

اگر درخواست ویزای‌ شما ریجکت شده است، می‌توانید یک نامه تجدیدنظر برای اعتراض به تصمیم افسر مهاجرت ارسال کنید تا پرونده شما مجددا ارزیابی شود. در این نامه باید موارد زیر را بیاورید:

تاریخ و آدرس سفارت
مشخصات شخصی و آدرس فعلی
تاریخی که درخواست ویزای‌تان رد شده است
محتوای اصلی نامه تجدیدنظر شامل: دلیل ریجکتی درخواست ویزای شما، استدلال‌تان در مورد امکان وقوع اشتباه در روند تصمیم‌گیری در مورد ویزا و اثبات آن با توضیحات و مدارک پیوست.
ارائه سابقه سفر و ویزاهای قبلی
ارائه دلایل برای درخواست ویزای کانادا
ایجاد احساس ضرورت
امضای دستی

گزینه‌های تجدید نظر برای اعتراض به ریجکتی ویزای کانادا

راه‌های متعددی برای اعتراض به ریجکتی غیرموجه وجود دارد. بسته به نوع ویزایی که برای آن درخواست داده‌اید، می‌توانید درخواست خود برای تجدیدنظر را به موسسات زیر ارسال کنید:

مرکز رسیدگی و پردازش پرونده (CPC)
بخش داوری مهاجرت (IAD)
دادگاه فدرال کانادا

استخدام یک وکیل مهاجرتی باتجربه برای کمک به شما در روند رسیدگی به درخواست تجدیدنظر به شدت توصیه می‌شود.

درخواست تجدید نظر در دادگاه‌های کانادا

در اعتراض به ریجکتی ویزای کانادا می‌توانید به یک دادگاه کانادایی مانند دادگاه فدرال کانادا شکایت کنید. برای روند درخواست‌هایی این چنینی به کمک یک وکیل نیاز دارید. تصمیم افسر مهاجرت ممکن است از طریق «بازبینی قضایی» در دادگاه فدرال کانادا مورد اعتراض قرار گیرد. به عنوان مثال، تصمیمی که یک افسر مهاجرت برای رد درخواست شهروندی اتخاذ می‌کند، یک تصمیم اداری قابل بازبینی قضایی است. این بدان معنی است که دادگاه فدرال می‌تواند این تصمیم را بررسی کند تا قضاوت کند که آیا این تصمیم در به صورت قانونی قابل توجیه است یا خیر.

برخی از مسائلی که دادگاه در بررسی یک تصمیم در نظر گرفته می‌شوند، عبارتند از: آیا تصمیم گیرنده در چارچوب اختیارات قضایی خود عمل کرده است، آیا این تصمیم از طریق یک روش منصفانه اتخاذ شده است و آیا تصمیم با توجه به شواهد پشتیبان معقول بوده است.

دادگاه می‌تواند این تصمیم را تایید یا رد کند. در صورتی که دادگاه تشخیص دهد که این تصمیم نادرست و غیرقابل توجیه بوده است، پرونده برای تصمیم‌گیری مجدد توسط یک افسر مهاجرتی دیگر به هیئت مهاجرت و پناهندگی بازگردانده می‌شود.

مبانی قانونی برای درخواست تجدیدنظر برای ریجکتی ویزای کانادا

با تکیه به موارد زیر می‌توان درخواست تجدیدنظر برای ریجکتی ویزای کانادا داد:

افسران اصول رویه منصفانه (fairness) و عدالت را زیر پا گذاشته‌اند
خطای تحریری (clerical) یا خطای دیگری رخ داده است.
شواهد جدید قابل اعتماد و معتبر وجود دارد

برخی از عواملی که می‌تواند بر درخواست تجدیدنظر تاثیر منفی بگذارد، عبارتند از:

شواهد کافی برای ریجکتی در زمان درخواست اولیه موجود بوده است
فاصله زمانی زیاد بین تاریخ اعلام ریجکتی و اقدام برای درخواست تجدیدنظر
دادگاه فدرال قبلا درخواست تجدیدنظر قضایی را رد کرده است.

آشنایی با کورت و نقش آن در درخواست تجدیدنظر برای ریجکتی ویزای کانادا

دادگاه استیناف فدرال (The Federal Court of Appeal) یا همان کورت یک دادگاه دوره‌ای دوجانبه است که به پرونده‌ها به زبان انگلیسی و فرانسوی در هجده (18) شهر، از ونکوور تا سنت جان و حتی مناطقی در شمال، رسیدگی می‌کند. ماموریت دیوان در سراسر کشور این است که اطمینان حاصل کند که قوانین فدرال به شیوه‌ای یکنواخت و ثابت در سراسر کشور اعمال می‌شود، در حالی که قوانین خصوصی براساس استان یا قلمروی مورد دعوی، در نظر گرفته می‌شود.

دادگاه استیناف فدرال صلاحیت رسیدگی به درخواست‌های تجدیدنظر از احکام دادگاه فدرال و دادگاه مالیاتی کانادا را دارد. این دادگاه صلاحیت رسیدگی به مسائل پیچیده، تخصصی و اغلب به‌روز موارد حقوقی را و مسائل حقوقی مورد بررسی در این دادگاه، تاثیر عمده‌ای بر روند توسعه قوانین کانادا دارد. در بیشتر موارد، کورت به عنوان داور نهایی در پرونده‌های ارجاع شده به آن عمل می‌کند.

تقریبا هر تصمیمی که توسط مقامات مهاجرت، شهروندی یا پناهندگی گرفته شود، ممکن است از طریق بررسی قضایی در دادگاه فدرال کانادا مورد بازبینی قرار گیرد. به عنوان مثال، تصمیم یک افسر مهاجرت مبنی بر رد درخواست اکسپرس اینتری یا تصمیم یک افسر برای رد درخواست شهروندی، هر دو توسط دادگاه فدرال قابل بررسی مجدد هستند. این بدان معنی است که دادگاه تصمیم را بررسی می کند تا در صورت مشاهده اشتباه قانونی آن تصمیم را لغو کند.

گاهی برای درخواست تجدیدنظر نیازی به اقدام برای بررسی قضایی در دادگاه نیست: به عنوان مثال تصمیم مقامات مهاجرت برای رد درخواست اسپانسرشیپ همسر. در این مثال، حامی حق درخواست تجدید نظر به بخش تجدیدنظر مهاجرت را دارد و نیازی به بررسی قضایی در دادگاه فدرال ندارد.

زمان اقدام برای تجدیدنظر ریجکتی ویزای کانادا

درخواست برای leave و بررسی قضایی به دادگاه فدرال باید در مهلت‌های دقیق، معمولا 15 روز برای افراد داخل کانادا یا 60 روز برای افراد خارج از کانادا پس از اعلام ریجکتی ویزای کانادا باید ارائه شود، بنابراین اقدام سریع برای درخواست تجدیدنظر حائز اهمیت است.

رویه تجدیدنظر در دادگاه فدرال

درخواست leave یا مرخصی و بررسی قضایی یک اقدام دو مرحله‌ای است:

ابتدا، دادگاه به صورت کتبی موارد ارسالی را بررسی می‌کند و تصمیم می‌گیرد که آیا “leave” به صورت یک جلسه استماع یا hearing باشد یا خیر. دادگاه فقط در صورتی leave را اعطا می‌کند که معتقد باشد متقاضی پرونده دلایل قابل قبولی دارد که امکان دریافت موافقت در پرونده آن بالا است. در صورت عدم اعطای leave، درخواست تجدیدنظر بدون دلیل رد خواهد شد.

در صورت اعطای leave، بخش دوم اقدام، بررسی قضایی است که مستلزم ارائه مدارک و دفاعیه در برابر قاضی است. جلسه دادرسی به متقاضی یا وکیل او این فرصت را می‌دهد تا استدلال‌های حقوقی خود را به صورت شفاهی در برابر قاضی ارائه کنند. اداره مهاجرت نیز وکیل مدافعه خود را خواهد داشت که با بررسی قضایی مخالفت و از ریجکتی پرونده دفاع می‌کند. پس از جلسه رسیدگی قضایی، قاضی تصمیم خود را صادر می‌کند و تصمیم می‌گیرد که آیا درخواست پذیرفته شود یا خیر و دلایل تصمیم را ارائه می‌دهد. اگر دادگاه درخواست را بپذیرد، معمولا موضوع را به دادگاه اصلی ارسال می‌کند تا مجددا تصمیم‌گیری شود. در این مورد بررسی قضایی، متقاضی دستوری با نام certiorari را دریافت می‌کند که یک اصطلاح لاتین به معنای دستوری است که به نیاز به بررسی مجدد یک تصمیم را عنوان می‌کند.

مسائلی که دادگاه بررسی خواهد کرد

درخواست تجدیدنظر قضایی یک درخواست تجدیدنظر کامل نیست، زیرا دادگاه فقط اختیار دارد تصمیم دیوان دادرسی ابتدایی (inferior tribunal) را با توجه به شواهد موجود بررسی کند و تصمیم بگیرد که آیا تصمیم مطابق با قانون گرفته شده است یا خیر. اگر دادگاه خطای قابل بازبینی را پیدا کند، معمولا تصمیم را لغو می‌کند و پرونده را به همان دادگاه بازمی‌گرداند تا افسر دیگری در مورد پرونده مدنظر تصمیم‌گیری کند.

دادگاه صلاحیت جایگزینی تصمیم خود به جای تصمیم دیوان را ندارد. هم‌چنین دادگاه محدود به بررسی شواهدی موجود در دیوان دادرسی ابتدایی بوده است و ممکن است شواهد جدید را بررسی نکند.

موضوعاتی که دادگاه بررسی خواهد کرد شامل این است که آیا افسر به طور قانونی و در محدوده صلاحیت خود عمل کرده است یا خیر، آیا تصمیم با استفاده از یک رویه عادلانه گرفته شده است و این که آیا تصمیم با توجه به شواهد معقول بوده است یا خیر. دادگاه در زمان تصمیم‌گیری در مورد معقول بودن کشف یک واقعیت یا توامان یک واقعیت و قانون، برای تصمیم گفته شده توسط دادگاه پایین‌تر احترام بالایی قائل است، به این معنا که دادگاه تنها در صورتی مداخله می‌کند که تصمیم آشکارا دارای نقص باشد.

از سوی دیگر، اگر دادگاه تشخیص دهد که دیوان دادرسی ابتدایی به نحوی عمل کرده است که از نظر رویه ناعادلانه بوده است، هیچ گونه تمکینی را لازم نمی‌داند و تصمیم را فورا لغو خواهد کرد. معقول و عادلانه بودن یک تصمیم اداری عموما موضوعات اصلی مورد بررسی در اکثر پرونده‌های تجدیدنظر قضایی است.

درخواست تجدیدنظر در دادگاه تجدید نظر فدرال و دادگاه عالی کانادا

در برخی موارد، اگر بازبینی قضایی دادگاه فدرال ناموفق باشد، درخواست تجدیدنظر به دادگاه استیناف فدرال ارسال خواهد شد. این امر مستلزم آن است که قاضی دادگاه فدرال در تصمیم خود، اهمیت کلی یک مسئله را برای دادگاه تجدیدنظر تایید کند.

یک مسئله فقط در صورتی تایید می‌شود که بررسی آن یک موضوع حقوقی جدید مهم برای دادگاه‌ها باشد و این موضوع برای پرونده دادگاه فدرال تعیین‌کننده به حساب بیاید. در نتیجه، تنها موارد کمی هستند که دادگاه فدرال مسئله حقوقی آن‎ها را برای بررسی مجدد توسط دادگاه استیناف فدرال تایید می‌کند.

اگر مسئله‌ای تایید شود، بر عهده یکی از طرفین است که فرآیند تجدید نظر را آغاز کند. درخواست تجدیدنظر مستلزم رسیدگی در مقابل هیاتی متشکل از سه قاضی است که در مورد موضوع تایید شده و سایر موضوعات مرتبط تصمیم خواهند گرفت. معیار بررسی، خطای محسوس و اساسی براساس یافته‌های واقعی و صحت مدارک برای مسائل حقوقی است.

تصمیم دادگاه استیناف فدرال می‌تواند به دادگاه عالی کانادا (Supreme Court of Canada) اعتراض کند. برای انجام چنین تجدیدنظری نیازی به مسئله تایید شده نیست، با این حال دیوان عالی قبل از پذیرش درخواست تجدیدنظر، شرط ارائه درخواست leave را دارد.

درخواست leave برای تجدیدنظر در دیوان عالی باید اهمیت ملی آن مسئله حقوقی را نشان دهد. به عنوان یک قاعده کلی، دیوان عالی فقط مواردی را بررسی می‌کند که مسائل حقوقی مهمی را مطرح می‌کند که به طور گسترده در سطح ملی قابل اجرا هستند. در نتیجه، گرفتن leave برای تجدیدنظر بسیار کم پیش می‌آید.

در صورت اعطای leave و ادامه دادخواست، تجدیدنظر توسط هیئتی متشکل از 9 قاضی رسیدگی خواهد شد. این تصمیم، نتیجه نهایی دادگاه‌ها در مورد مسائل حقوقی خواهد بود و برای تمام دادگاه‌ها و دیوان‌های دادرسی پایین‌تر لازم الاجرا خواهد بود.

اهمیت نقش وکیل در پرونده تجدیدنظر قضایی

به این دلیل که پرونده‌های بازنگری قضایی مستلزم ارسال کتبی درخواست تجدیدنظر به منظور دریافت leave و سپس حضور در جلسه دادگاه برای بحث در مورد مسائل حقوقی است، این نوع پرونده معمولا به طور کامل توسط یک وکیل با تجربه در دعاوی مهاجرت در دادگاه فدرال رسیدگی می‌شود.

در حالی که دادگاه به متقاضیان اجازه وکالت خودشان را می‌دهد، در عمل پیچیدگی فرآیند و رویه قضایی مربوطه برای هر فردی که ناآشنا به روندهای قضایی باشد و بدون وکیل به دادگاه مراجعه کند، بسیار مبهم و گیج‌کننده خواهد بود. بنابراین استفاده از خدمات یک وکیل مجرب در هنگام رسیدگی قضایی به شدت توصیه می‌شود.

همچنین باید در نظر داشت که برنده شدن در تصمیم نهایی در دادگاه فدرال یک فرآیند رقابتی است و اداره مهاجرت وکیل خود را برای دفاع از تصمیم خود در دادگاه خواهد داشت. وکلای دپارتمان مهاجرت غالبا دارای تجربه بالایی هستند و بنابراین لازم است طرف دیگر دعوی نیز وکیل مجرب خود را داشته باشد تا شانس برابری برای موفقیت داشته باشد.

نیازی به حضور متقاضی در کانادا یا در دادگاه نیست، پرونده می‌تواند به طور کامل توسط وکیل کانادایی مدیریت شود و وکیل می‌تواند به نمایندگی او در دادگاه حاضر شود.

مدارک لازم برای ثبت درخواست تجدیدنظر در دادگاه فدرال

ظرف 30 روز (تا 40 روز) پس از دریافت دلایل ریجکتی، متقاضی (Applicant) باید پرونده درخواست تجدیدنظر را تکمیل و ثبت کند. مدارک مورد نیاز برای ثبت درخواست تجدیدنظر شامل موارد زیر است:

فهرست مطالب (شامل عناوین اسناد و مدارک ضمیمه شده)
یک کپی از اعلامیه درخواست (Notice of Application)
رونوشت سوگندنامه (‌ها) (affidavit)
یک کپی از تصمیم افسر مهاجرت
کپی از محتویات پرونده شامل همه اسناد و مدارک در اختیار افسر مهاجرت در زمان اقدام برای دریافت ویزا
یادداشتی از نکات حقوقی قابل بحث و فهرستی از موارد یا مراجع قانونی که به آن‌ها استناد می‌شود.

پس از ارائه سوابق درخواست و تسلیم آن به دادگاه، خوانده 30 روز فرصت دارد تا سوابق درخواست خود را ثبت کند. 10 روز پس از تشکیل پرونده، متقاضی می‌تواند یک لایحه جوابیه (Memorandum of Reply) را ثبت کند.

همه سناریوهای احتمالی پس از ارائه درخواست تجدیدنظر به کورت

شما برای Leave و بررسی قضای اقدام می‌کنید:

قاضی درخواست leave را می‌پذیرد و شما در یک جلسه شفاهی شرکت می‌کنید. در این حالت مقامات مهاجرت درخواست بررسی مجدد را می‌پذیرند و دیگر نیازی به بررسی قضایی نیست.
قاضی درخواست leave را رد می‌کند و پرونده تجدیدنظر بسته می‌شود.

محتمل‌ترین نتایج در جلسه استماع یا hearing:

قاضی بررسی قضایی را رد می‌کند و در نتیجه مقامات مهاجرت برنامه را مجددا برای بررسی باز نمی‌کنند.
قاضی اجازه بررسی قضایی را می‌دهد. در نتیجه مقامات مهاجرت، درخواست را برای دسترسی شما دوباره باز می‌کنند.

بررسی قضایی معمولی به معنای اعتراض به تصمیم نیست. اگر قاضی دادگاه فدرال مسئله را به عنوان یک مورد جدی با اهمیت بالا تایید کند، می‌توانید به دادگاه استیناف فدرال برای درخواست تجدیدنظر اعتراض کنید.

پس از برنده شدن در کورت چه اتفاقی می‌افتد؟

اگر درخواست اعتراض برای تجدیدنظر شما موفقیت‌آمیز باشد، قاضی تصمیم خود را به بخش ویزای مربوطه ارسال می‌کند و سپس با شما تماس می‌گیرد. معمولا تصمیمات تا 4 هفته طول می‌کشد تا به بخش ویزا برسند و 8 هفته بررسی حکم توسط بخش ویزا زمان می‌برد.

سخن پایانی

کانادا دارای برنامه‌های مهاجرتی متنوع برای افراد با شرایط مختلف است و سالانه مهاجران بسیاری را از سراسر جهان می‌پذیرد. به دلیل شرایط جغرافیایی و اقتصادی، کانادا همیشه یکی از مقاصد اصلی مهاجرت افراد بوده و به تناسب افزایش درخواست‌ها برای مهاجرت به این کشور، میزان رد درخواست ویزا نیز بالا است.

بسته به نوع برنامه انتخابی فرد متقاضی، دلیل ریجکتی ویزای او نیز می‌تواند متفاوت باشد. شما با آگاهی از دلایل و احتمالات منجر به ریجکتی درخواست ویزا، می‌توانید شانس خود را برای دریافت ویزا افزایش دهید. اگر درخواست ویزای شما بنا به هر دلیلی رد شد، ریجکتی درخواست ویزا به معنای نقطه پایانی درخواست مهاجرت‌تان نیست و راه‌های بسیاری برای رفع این ریجکتی و اقدام برای دریافت ویزا پیش روی شما است. در مقاله فوق به صورت مفصل در این مورد بحث شده است.

شما می‌توانید برای دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه با کارشناسان و مشاوران ما در مجموعه حقوقی و مهاجرتی کاناداپاس در ارتباط باشید.

پرسش های رایج درباره دلایل اصلی ریجکت شدن ویزای کانادا

اقدامات مهم برای رفع ریجکتی ویزای کانادا

مهیار حلاج پور