انواع شرکت ها در کانادا

یکی از اولین تصمیماتی که باید هنگام ثبت شرکت در کانادا بگیرید، شکل یا ساختار قانونی که کسب و کار شما باید داشته باشد. هر ساختار قانونی کسب و کار دارای مزایا و معایب خاص خود است. با این که امکان تغییر ساختار قانونی کسب و کار همزمان با گسترش و رشد آن وجود دارد، اما ساده‌ترین و مقرون به‌صرفه‌ترین انتخاب بهترین ساختار کسب و کار در ابتدای کار مطابق با نیازهای آن در آینده است.

در این مقاله با انواع ساختارهای قانونی کسب وکارها آشنا خواهید شد. سه نوع رایج این ساختارها عبارتند از مالکیت انحصاری، مشارکت (عمومی و محدود) و شرکت‌های بزرگ. سایر ساختارهای مانند تعاونی‌ها و شرکت‌های ویژه برای بانک‌ها، شرکت‌های بیمه، شرکت‌های امانی و وام‌دهنده است.

نگاه اجمالی به مشخصات انواع اصلی شرکت‌ها در کانادا

انواع اصلی شرکت‌ها در کانادا

انواع اصلی شرکت‌ها در کانادا به شرح زیر است:

• مالکیت انحصاری

شرکت با مالکیت انحصاری یا انفرادی ساده‌ترین، رایج‌ترین و کم‌هزینه‌ترین نوع ساختار برای یک کسب‌وکار است. تحت مالکیت انحصاری شرکت، شما به عنوان یک خوداشتغال شناخته می‌شوید. شما می‌توانید کارمندانی را برای کمک در کسب‌وکار خود استخدام کنید، اما معمولا خودتان آن را مدیریت می‌کنید. به یاد داشته باشید که شما شخصا مسئول همه جوانب کسب‌و‌کار خود از تامین سرمایه تا راه‌اندازی کسب‌وکار هستید.

همچنین، شما شخصا مسئول تمام بدهی‌ها و تعهدات مربوط به کسب‌وکارتان هستید. شما تمام ریسک‌ها را به عهده می‌گیرید، تمام سود و زیان را می‌پذیرید و همه مالیات‌ها از جمله مالیات بر درآمد را در اظهارنامه مالیاتی شخصی خود می‌پردازید.

این مسئولیت شخصی به این معنی است که اگر شخص طلبکاری علیه کسب‌وکار شما ادعایی داشته باشد، این ادعا هم به دارایی کسب‌وکار و هم به دارایی‌های شخصی شما را مربوط خواهد بود. علاوه بر این، اگر شخصی توسط محصول شما یا در محل کار شما آسیب ببیند، برای دریافت خسارت می‌تواند از شما شکایت کند.

این نوع مسولیت به عنوان «مسئولیت نامحدود» شناخته می‌شود. در واقع شاید این موضوع بزرگترین ایراد یک شرکت انفرادی محسوب شود، به‌خصوص اگر کالا یا خدمات مورد نظر خود را برای عموم مردم یا به یک بازار بزرگ عرضه کند.

انتخاب ساختار کسب‌وکار به عنوان یک شرکت انفرادی پیامدهای مالیاتی مهمی دارد. درآمد خالص کسب‌وکار شما باید به عنوان بخشی از درآمد شخصی در نظر گرفته شود؛ چراکه شما و کسب‌وکارتان یکسان در نظر گرفته می‌شوید. بنابراین اگر کسب‌وکار شما متحمل ضرر شد، می‌توانید آن ضرر را از سایر درآمدهای سالانه خود کسر کنید.

در این صورت درآمد کلی مشمول مالیات شما و میزان مالیات بر درآمد شخصی نیز کاهش می‌یابد. اگر کسب‌وکار شما سود کند، این سود به سایر درآمدهای شخصی اضافه می‌شود و بر اساس نرخ مالیات بر درآمد شخصی شما مشمول مالیات می‌شود.

تنها شرط قانونی در ایجاد یک شرکت با مالکیت انحصاری یا انفرادی اخذ برخی مجوزهای خاص است که ممکن است برای انواع خاصی از کسب و کارها لازم باشد. به عنوان مثال، مالیات کالا و خدمات/مالیات فروش هماهنگ (GST/HST)، مجوزهای شهرداری برای راه‌اندازی یک کسب و کار خانگی و غیره. الزامات صدور مجوز بسته به استان و با توجه به نوع، فعالیت و محل خاص کسب و کار نیز متفاوت است.

زمانی که کسب و کار شما، نامی غیر از نام شما دارد، باید آن نام را ثبت کنید. برخی استان‌ها از متقاضیان می‌خواهند پیش از ثبت، اسم انتخابی را جست‌وجو کنند تا نام مشابه با کسب وکار دیگری نباشد. افزودن هر کلمه‌ای غیر از نام شخصی شما در عنوان کسب‌وکارتان، ثبت آن را الزامی می‌کند. یکی از الزامات اکثر استان‌ها، آدرس کسب‌وکار ثبت شده یک مالک انحصاری در همان استان است.

در صورتی که کسب‌وکار شما زیان‌های مالی دارد که امکان جبران با سایر درآمدهای شخصی را دارد یا کسب‌وکار شما سودآور است و  بابت مسئولت همه‌جانبه نگران نیستید، مالکیت انحصاری یا انفرادی گزینه مناسبی برای شما است.

• شرکت‌های سهامی

شرکت سهامی یک ساختار تجاری مشترک میان دو یا چند نفر است که منابع خود را برای مالکیت مشترک یک کسب و کار و سهیم شدن در سود به اشتراک می‌گذارند. شرکا ممکن است دیگران را برای کمک به اداره کسب‌وکار استخدام کنند، اما معمولا خودشان مسئول کنترل عملیات هستند یا مدیریت آن را به عهده دارند و از نظر مالیاتی تحت عنوان خوداشتغال شناخته می‌شوند.

شرکت‌های سهامی مشابه شرکت‌های انفرادی هستند، زیرا صاحبان کسب‌وکار شخصا مالک تمام دارایی‌های این شرکت‌ها هستند و شخصا مسئول تمام تعهدات هستند و در واقع مسئولیت نامحدود دارند.

شرکت‌های سهامی باید مجوزهای خاصی براساس کسب وکارشان بگیرند؛ مالیات کالا و خدمات/حساب مالیات فروش هماهنگ (GST/HST)، مجوزهای شهرداری برای راه‌اندازی یک کسب و کار خانگی و غیره از جمله این موارد است.

الزامات صدور مجوز بسته به استان و همچنین با توجه به نوع، عمل و محل خاص کسب و کار متفاوت است. اگر شرکا نامی غیر از اسامی دقیق خود شرکا برای کسب وکارشان انتخاب کنند، باید آن را ثبت کنند. در برخی استان‌ها از متقاضیان می‌خواهند تا نام انتخابی را جست‌وجو کنند تا مورد مشابه با آن نباشد.

برای آشنایی کامل با شرکت سهامی، حقوق و مسئولیت‌های تک تک شرکا و حمایت از آن‌ها در صورت عدم توافق یا انحلال شرکت، تنظیم قرارداد مشارکت توسط یک وکیل توصیه می‌شود. در اکثر حوزه‌های قضایی دو نوع شرکت سهامی عام و محدود وجود دارد.

• شرکت‌های سهامی عام

در یک شرکت سهامی، دو یا چند مالک در مدیریت کسب و کار سهیم هستند. همه شرکا مالک کسب‌وکار و به طور مشترک و انفرادی مسئول تعهدات مشارکت تا ارزش کل دارایی‌های شخصی خود هستند. در واقع چه شرکا به صورت جداگانه یا چه با هم فعالیت کنند، مسئولیت بدهی‌های احتمالی به عهده هر یک از شرکا به صورت جداگانه و همه شرکا با هم خواهد بود. بنابراین، هر یک از شرکا در قبال اعمال شریک دیگر و در قبال اعمال مشترکشان مسئولیت کامل دارد.

اگر چه تشکیل پرونده برای شرکت‌های سهامی الزامی نیست، اما آن‌ها تحت قوانین خاص استان محل کسب و کارشان قوانین حاکم بر تعهدات مشارکت در رابطه با اشخاص ثالث و قوانین حاکم بر تعهدات بین خود شرکا را تعیین می‌کنند.

•  شرکت‌های سهامی محدود

در شرکت سهامی، همه شرکا مالک دارایی‌های شرکت هستند، اما در برخی موارد، این شرکا به دو دسته شرکای عمومی و شرکا با مسئولیت محدود تقسیم می‌شوند. شرکای عمومی در مدیریت و اداره کسب‌وکار مشارکت دارند. این افراد در قبال بدهی‌ها و تعهدات کسب و کار کاملا مسئول هستند، اما سهم بیشتری از سود را نیز دریافت می‌کنند.

شرکای با مسئولیت محدود در مدیریت شرکت نقشی ندارند و تنها سهم آن‌ها سرمایه است. در نتیجه، این افراد از مسئولیت محدودی در حد سرمایه‌ خود دارند. منافع شرکت‌های سهامی محدود قابل انتقال است و از این نظر، شرکت‌های سهامی مشابه شرکت‌های مشارکتی در زمینه انتقال سهام هستند.

انتقال سهام برای شرکت سهامی این فرصت را می‌دهد، در صورت خروج چند شریک، آن‌ها را جایگزین کند و به فعالیت خود ادامه دهد. شرکت‌های سهامی با مسئولیت محدود طبق اساسنامه ایجاد می‌شوند. برای ایجاد شرکت سهامی باید یک «اعلامیه مشارکت» ثبت شود.

اگر می‌خواهید مدیریت و عملیات و سود کسب‌وکار را با یک یا چند شریک به اشتراک بگذارید و نگرانی درباره مسئولیت‌های مهم را شراکتی به عهده بگیرید، این ساختار گزینه مناسب برای شما است.

• شرکت‌های مشارکتی

راه‌اندازی و نگهداری شرکت‌های مشارکتی پیچیده‌تر، پرهزینه‌تر و زمان‌برتر است. با این حال، چندین مزیت کلیدی نسبت به سایر ساختارها دارد. بزرگ‌ترین مزیت شرکت مشارکتی این است که مسئولیت محدود ایجاد می‌کند؛ یعنی مسئولیت شخصی را به حداکثر مقداری معادل سرمایه سهامی که هر مالک (سهام‌دار) در کسب و کار مشارکت داده است، محدود می‌کند.

برخلاف شرکت‌های انفرادی و شرکت‌های سهامی که در آن‌ها تمام دارایی‌های شخصی مالکان برای پرداخت بدهی‌ها، تعهدات و خسارات امکان توقیف دارد، شخص به‌عنوان مالک یک شرکت، مسئول بدهی‌های شرکت و سایر خسارات آن نیست.

طبق قانون یک شرکت مشارکتی به عنوان شخص حقوقی جداگانه در نظر گرفته می‌شود. شرکت مشارکتی شخصیت مستقل و جدا از صاحبان آن شرکت و حساب بانکی جداگانه خود را دارد و دارایی‌های شرکت نباید با دارایی‌های شخصی صاحبان آن یکی شود.

شرکت مشارکتی باید مجموعه‌ای از دفاتر یا سوابق مالی/حسابداری خود را  داشته باشد و اظهارنامه مالیاتی شرکت جدا از اظهارنامه مالیات بر درآمد شخصی صاحبان آن است.

معمولا بسیاری از شرکت‌های مشارکتی تنها توسط یک نفر راه‌اندازی و اداره می‌شوند. سهامداران صاحبان شرکت هستند. این افراد سود شرکت را تحت عنوان سود سهام دریافت و دارایی‌های شرکت را پس از انحلال بین خود تقسیم می‌کنند.

سهام‌داران، مدیرانی را برای نظارت بر عملکرد شرکت به نفع سهامداران انتخاب می‌کنند. مدیران صورت‌های مالی را تایید می‌کنند و تصمیمات مهم در مورد عملکرد شرکت را می‌گیرند، مانند انتصاب ناظرانی برای نظارت بر عملیات روزانه شرکت. معمولا به این ناظران عناوین خاصی مانند رئیس یا منشی داده می‌شود. همچنین معمولا یک نفر می‌تواند تمام موقعیت‌های مختلف ذکر شده در بالا را داشته باشد. با این حال، همه شرکت‌ها باید یک یا چند نفر را در این سمت‌ها منصوب کنند.

عنوان قانونی نام کامل حقوقی شرکت («محدود»، «یکپارچه شده»، «مشارکتی» و غیره) مسئولیت محدود آن را نشان می‌دهد و باید به عنوان بخشی از نام شرکت درج شود. برای کسب‌وکارهای ثبت‌شده، استفاده از این عناوین قانونی یا شناسه شرکتی باعث جذب تجارت جدید می‌شود؛ به این دلیل که شرکت‌ها با این عناوین پایدارتر و قابل اعتمادتر تلقی می‌شوند. همچنین، برخی از شرکت‌ها ترجیح می‌دهند تنها با پیمانکارانی همکاری کنند که کسب‌وکار آن‌ها ثبت شده است.

مشاغل می‌توانند به صورت فدرال یا استانی ثبت شوند. شرکت ثبت شده به صورت فدرال باید در هر استانی که در آن فعالیت می‌کند، ثبت‌نام‌های فرا استانی دیگری را نیز انجام دهد. اگر شرکت شما به‌صورت استانی ثبت شده است، اما تصمیم دارید که در چند استان دیگر در آینده نیز فعالیت کنید، باید از استان‌های مقصد، مجوز خارج از استان دریافت کنید.

در نظر داشته باشید که با توجه به اینکه شرکت یک شخصیت حقوقی جداگانه دارد، برای ادامه حیات خود به اعضای خود متکی نیست. حتی اگر سهام‌داران شرکت فوت یا کسب‌وکار را ترک کنند یا اینکه مالکیت کسب و کار تغییر کند، شرکت به حیات خود ادامه خواهد داد.

شرکت‌ها متعلق به سهام‌داران هستند؛ حتی اگر یک شخص تنها کسی باشد که صاحب کسب‌وکار ثبت‌شده است، باز هم سهام‌دار محسوب می شود. به یاد داشته باشید که به طور کلی خرید و فروش سهام شرکت آسان است. با انتشار و فروش سهام، یک شرکت ثبت‌شده می‌تواند راحت‌تر از شرکت‌های انفرادی یا سهامی که معمولا به سرمایه تأمین‌شده توسط صاحبانشان متکی هستند، سرمایه جذب کند.

این آزادی عمل برای افزایش سرمایه یک مزیت بزرگ برای شرکت مشارکتی است، به این دلیل که سرمایه مرتبط با سهام نیازی به بازپرداخت ندارد و هیچ هزینه به عنوان بهره را متحمل نمی‌شود. انتشار سهام تنها می‌تواند درصد مالکیت شخص را در شرکت کاهش دهد. به عنوان مثال، اگر شخصی صاحب 100 سهم باشد و 100 سهم دیگر را برای جذب سهامدار دیگری منتشر کند، درصد مالکیت شخص از شرکت از 100 به 50 درصد کاهش می‌یابد.

به طور کلی، شرکت مشارکتی از نظر مالیاتی چندین مزیت دارد. با توجه به پیچیدگی مالیاتی آن‌ها، برای آگاهی کامل آن‌ها باید با یک حسابدار یا وکیل مشورت کنید، اما اساسا آن‌ها شامل تقسیم درآمد، تعویق مالیات، اعتبار مالیاتی سالانه و معافیت عایدی سرمایه هستند.

تقسیم درآمد به شما این امکان را می‌دهد که نام همسر و فرزندان خود را به عنوان سهام‌داران شرکت نام ببرید. با صدور سود سهام آن‌ها، می توانید درآمد اعضای خانواده با درآمد بالا را بین اعضای کم درآمدی که با نرخ پایین‌تری مالیات می‌دهند، توزیع کنید.

با یک کسب و کار شرکتی، می‌توانید تعیین کنید که چه زمانی درآمد خود را دریافت می‌کنید. پس می‌توانید حقوق و دستمزد، سود سهام یا پاداش‌های خود را به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی کنید که مالیات کمتری بپردازید.

برخی از شرکت‌های خصوصی تحت مالکیت کانادا واجد شرایط «کسر مالیات کسب‌وکار کوچک» هستند که یک اعتبار مالیاتی سالانه برای درآمد این شرکت‌ها است. این اعتبار مالیاتی می‌تواند میزان مالیات قابل پرداخت شرکت را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. اگر شرکت شما واجد شرایط کسر باشد، معمولا نرخ مالیات بسیار پایین‌تری نسبت به نرخ مالیات بر درآمد شخصی معادل درآمد در یک شرکت انفرادی یا سهامی خواهد داشت.

اگر صاحب یک کسب و کار شرکتی هستید، ممکن است واجد شرایط معافیت 500 هزار دلاری به صورت سرمایه برای افزایش فروش در کسب و کار باشید. برای واجد شرایط بودن، سهام باید متعلق به یک شرکت خصوصی تحت کنترل کانادا باشد که حداقل 90 درصد دارایی آن در یک تجارت فعال در کانادا یا یک شرکت هلدینگ دارای سهام‌داران اینچنینی باشد.

صاحب کسب‌وکار ممکن است سهام واجد شرایط را بفروشد و 500 هزار دلار اول سود سرمایه از مالیات معاف خواهد بود. این معافیت برای فرد اعمال می‌شود، نه شرکت و زمانی که مالک معافیت 500 هزار دلاری را درخواست کرد، دیگر برای فروش سایر سهام واجد شرایط در دسترس نمی‌تواند اقدام کند.

باوجود مزایای قابل توجه در کسب‌وکار به‌صورت شرکت مشارکتی، این ساختار تجاری معایبی نیز دارد که به شرح زیر است:

• شما ملزم به ارائه دو یا سه اظهارنامه مالیاتی در هر سال خواهید بود: یکی برای درآمد شخصی و دیگری برای درآمد شرکت خود. در واقع به معنی هزینه‌های بیشتر و صرف زمان بیشتر برای حسابداری است. ضرر و زیان شرکت قابل کسر از درآمد شخص نیست.

• با توجه به این که شرکت‌ها توسط دولت تنظیم و نظارت می‌شوند، اسناد بیشتری نیاز دارد. علاوه بر دفترداری، یک دفتر صورت‌جلسه حاوی آیین‌نامه‌های شرکت، صورت‌جلسه یا تصمیمات جلسات و دفاتر ثبت باید نگهداری شوند.

• زمانی که یک شرکت دچار زیان می‌شود، این زیان فقط با درآمدهای شرکت قابل جبران است وقابل انتقال به سهام‌داران نیست. این پدیده به «خسارات به دام‌افتاده» معروف است.

• شرکت‌های مشارکتی ممکن است مالیات بیشتری را تحت عنوان مالیات مضاعف بپردازند. زمانی که درآمدی توسط شرکت به دست می‌آید، در سطح شرکت مشمول مالیات می‌شود و زمانی که به عنوان سود سهام از شرکت برداشت می‌شود، مجددا در سطح شخص مشمول مالیات می‌شود. به این معنی که این درآمد دو بار مشمول مالیات می‌شود. در اغلب موارد، تعدیل‌هایی در نرخ‌های مالیات در هر دو سطح مالیات اعمال می‌شود، به طوری که نرخ مؤثر کل مالیات پرداختی نسبت درآمد شخصی بیشتر نباشد.

اگر می‌خواهید مسئولیت خود را محدود کنید یا از مزایای مالیات شرکت بهره‌مند شوید، ساختار شرکت مشارکتی را برای کسب و کار خود در نظر بگیرید.

• تعاونی‌ها

تعاونی‌ها توسط اشخاصی راه‌اندازی می‌شوند که خدمات یا محصولات آن‌ها را استفاده می‌کنند. برخلاف سایر ساختارهای تجاری، تعاونی‌ها دارای مالکیت یا سهام‌دار نیستند. در عوض، آن‌ها توسط هیات مدیره منتخب اعضا اداره می‌شوند. تعاونی‌ها دارای چندین مزیت از جمله اداره کردن دموکراتیک و مالکیت مشترک بین اعضا هستند.

برای تعاونی‌ها یک شخصیت حقوقی در نظر گرفته می‌شوند، به این معنی که در این ساختار تجاری مسئولیت تک تک اعضا محدود است. همچنین کسب‌وکارهای تحت ساختار تعاونی این امکان را دارند تا دارایی‌ها مستقل را به دست آورند، قراردادهای کاری منعقد کنند و بدهی و خسارات را بپردازند. تعاونی‌ها در کانادا بیشتر در بخش‌های اقتصادی نظیر کشاورزی، غذا، خدمات اجتماعی، خرده فروشی و عمده فروشی فعالیت دارند.

قبل تشکیل یک تعاونی در کانادا، ثبت آن ضروری است. این ثبت می‌تواند در سطح فدرال یا استانی انجام شود. تعاونی‌های فدرال توسط قانون تعاونی‌های کانادا اداره و با ارسال درخواست به شرکت‌های کانادایی تشکیل می‌شوند. یکی از مزایای اصلی الحاق در سطح فدرال این است که به تعاونی‌ها اجازه می‌دهد در استان‌ها و مناطق مختلف فعالیت کنند.

برای ادغام در سطح استان، باید در یک دفتر شرکت مناسب استان یا منطقه خود پرونده تشکیل دهید. هر استان و منطقه قوانین خاص خود را برای تشکیل تعاونی‌ها، تقسیم مسئولیت و سایر موارد دارد. پس از ثبت، باید اساسنامه شرکت تعاونی تهیه و توسط همه اعضا آن را تایید شود.

در اساسنامه نام، هدف، قوانین و مقررات تعاونی را مشخص می‌شود. اساسنامه حقوق و تعهدات اعضا، مدیران و ناظران را نیز مشخص می‌کند. زمانی که اساسنامه شرکت تعاونی تایید شد، فرد می‎تواند برای مجوز کسب‌وکار به دولت درخواست دهد. در نظر داشته باشید که مجوز کسب‌وکار به تعاونی اجازه فعالیت قانونی در کانادا می‌دهد.

مجموعه حقوقی مهاجرتی کاناداپاس و شرکت شتاب دهنده بیزینس و استارت آپ i3 capital با مدیریت مهیار حلاج‌ پور٬ عضو سازمان (NACO (National Angel Capital Organization ٬ مشاور رسمی (RCIC) یا اصطلاحا وکیل مهاجرت به کانادا با سال ها تجربه در هدایت و حمایت صد ها تجارت نوپا٬ استارت آپ و همکاری با شرکت های معظم بین المللی از ابتدا تا انتهای مسیر موفقیت شما در کانادا در کنار شماست.

معرفی 5 نوع شرکت که در کانادا به رسمیت شناخته می‌شوند

1. شرکت خصوصی تحت کنترل کانادا (CCPC)؛ این نوع شرکت در پایان سال مالیاتی تمام معیارهای زیر را داشته باشد:

• شرکت مقیم باشد.
• یک شرکت خصوصی است.
• تحت کنترل مستقیم یا غیرمستقیم یک یا چند شرکت دولتی (به غیر از شرکت سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر طبق مقررات 6700 مالیات بر درآمد تعریف شده است) نیست.
• تحت کنترل یک یا چند فرد غیرمقیم نباشد.
• تحت کنترل یک شرکت مقیم کانادا نباشد که سهام آن در فهرست بورس اوراق بهادار مورد تایید خارج از کانادا آمده است.
• تحت کنترل مستقیم یا غیرمستقیم هیچ ترکیبی از افراد ذکر شده در سه شرط قبلی نباشد.
• اگر یک شخص غیرمقیم مالک تمام سهام شرکتی باشد که توسط یک شرکت سهامی عام (غیر از شرکت سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر) یا توسط شرکتی متعلق به یک شخص بوده است که سهام آن در بورس اوراق بهادار مشخص شده درج شده است و شخص سهام کافی برای کنترل شرکت ندارد.
• هیچ کلاسی از سهام شرکت وجود ندارد که در بورس اوراق بهادار خاص پذیرفته شده باشد.

2. سایر شرکت‌های خصوصی: اگر شرکتی در پایان سال مالیاتی تمام معیارهای زیر را داشته باشد، از جمله سایر شرکت‌های خصوصی محسوب می‌شود:

• یک شرکت سهامی عام نباشد.
• مقیم کانادا باشد.
• تحت کنترل یک یا چند شرکت فدرال موردتایید (همان‌طور که در مقررات 7100 تعریف شده است) نباشد.
• تحت کنترل یک یا چند شرکت دولتی (به غیر از شرکت سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر که طبق مقررات 6700 مالیات بر درآمد تعریف شده است) نباشد.
• تحت کنترل ترکیبی از شرکت‌هایی که در دو شرط قبلی توضیح داده شد، نباشد.

3. شرکت مشارکتی عام؛ در صورتی که شرکتی در پایان سال مالیاتی یکی از شرایط زیر را داشته باشد:

• اگر دارای دسته‌ای از سهام باشد که در بورس اوراق بهادار کانادا درج یا انتخاب شده‌اند.
• درآمد ملی آن را به عنوان یک شرکت مشارکتی عام تعیین شده است. شرکت از شرایط مقرر در آیین نامه 4800 (1) مقررات مالیات بر درآمد در مورد تعداد سهامداران، تجارت عمومی سهام، پراکندگی مالکیت سهام خود و اندازه شرکت پیروی کرده است.

4. شرکت کنترل شده توسط شرکت مشارکتی عام:

به شرکتی گفته می‌شود که توسط یک شرکت دولتی (یک شرکت تابعه کانادایی) کنترل می‌شود. این شرکت در زمان تکمیل اظهارنامه مالیات بر درآمد شرکت T2 شما واجد شرایط به عنوان یک شرکت دولتی نیست.

5. سایر شرکت‌ها:

هر شرکتی که در ضوابط شرکتهای بیان شده در بالا نمی‌گنجند. از جمله این شرکت‌ها می‌توان به شرکت‌های بیمه عمومی اشاره کرد.

مقایسه ساختار انواع شرکت‌ها در کانادا

در جدول پیشرو می‌توانید ساختار کلی انواع شرکت‌ها را با هم مقایسه کنید:

مزایای ثبت شرکت در کانادا

مزایای ثبت شرکت در کانادا شامل موارد زیر است:

مراحل ثبت شرکت در کانادا

متقاضیان باید برای ثبت شرکت در کانادا باید مراحل زیر را طی کنند:

• انتخاب یک حوزه قضایی مناسب برای شرکت
• انتخاب نام برای شرکت
• بررسی در بی‌نظیر بودن نام شرکت
• جمع‌آوری اسناد لازم برای ثبت شرکت
• ارائه و ثبت اسناد شرکت
• تشکیل هیات مدیره برای شرکت
• نگهداری اسناد و مهر شرکت
• تکمیل آبین‌نامه، صورتجلسه سازمانی و صدور سهام
• اخد مجوزها و لایسنس‌ها
• افتتاح حساب بانکی شرکت
• ثبت شرکت

1. انتخاب صلاحیت قضایی مناسب برای شرکت

قبل از ثبت شرکت، کارآفرین باید ابتدا در مورد حوزه قضایی که می‌خواهد شرکت را در آن ثبت کند، تصمیم بگیرد. حوزه قضایی منطقه‌ای مجاز برای فعالیت تجاری شرکت را تعیین می‌کند. کارآفرین می‌تواند شرکت را در هر کدام از 13 حوزه قضایی استانی یا یک حوزه قضایی فدرال ثبت کند. معمولا کارآفرینان استان محل سکونت خود یا ثبت در سطح فدرال را به عنوان حوزه قضایی شرکت خود انتخاب می‌کنند.

2. انتخاب نام برای شرکت

در مرحله بعد، کارآفرین باید نام شرکت را انتخاب کند. استان‌های مختلف دستورالعمل‌ها و الزامات متفاوتی در مورد تایید نام شرکت دارند. برخی از دستورالعمل‌هایی که در سراسر حوزه‌های قضایی برای انتخاب نام در نظر گرفته می‌شود، به شرح زیر است:

• این نام نباید با قوانین کشور مغایرت داشته باشد.
• نام نباید مشابه یا یکسان با نام شرکت یا علامت تجاری موجود باشد. اسم نباید طوری باشد که مردم را فریب دهد.
• این نام می‌تواند به زبان انگلیسی یا فرانسوی یا هر دو به زبان انگلیسی و فرانسوی یا به صورت ترکیبی انگلیسی و فرانسوی باشد.
• نام باید دارای یک عنصر متمایز و توصیفی باشد.
• نام همیشه باید با پسوندی ختم شود که ساختار قانونی کسب و کار را نشان می‌دهد.

3. بررسی در بی‌نظیر بودن نام شرکت

قبل از ارسال نام شرکت، مجاز بودن آن باید بررسی شود. برای این کار متقاضی می‌تواند به وب‌سایت سیستم جست‌وجوی خودکار ارتقا یافته نام جدید (NUANS) یا سیستم مرکز اطلاعات ثبت شرکت‌های کبک (CIDREQ) سر بزند.

4. جمع‌آوری اسناد لازم برای ثبت شرکت

زمانی که کارآفرین به فکر ایجاد یک شرکت کوچک یا خصوصی است، باید یک طرح اولیه تهیه کند که شامل موارد زیر است:

• اساسنامه از قبل تهیه شده (که می تواند بعدا اصلاح شود)
• مشخص کردن حداکثر دو یا سه نوع از سهام
• انتخاب و معرفی مدیران
• طرح نام شرکت و شماره آن

اما اگر کارآفرین به فکر راه‌اندازی یک شرکت بزرگ‌تر است، می‌تواند از یک طرح ثبت سفارشی استفاده کند که شامل موارد زیر است:

• نام شرکت
• ساختار سهام شرکت و محدودیت‌های انتقال سهام
• تعداد مدیران شرکت
• محدودیت‌هایی که کارآفرین می‌خواهد در شرکت اعمال کند

5. ارائه و ثبت اسناد شرکت

در مرحله بعد، کارآفرین باید مدارک فوق همانند اساسنامه را به همراه مدارک پشتیبان که شامل گزارش جست‌وجوی نام و هزینه تشکیل پرونده است، به مرجع دولتی مربوطه قبل از راه‌اندازی شرکت در کانادا ارائه دهد.

6. تشکیل هیات مدیره برای شرکت

کارآفرین باید هیات مدیره شرکت را نیز تشکیل دهد. هنگام تشکیل این هیات مدیره، باید اطمینان حاصل شود که اعضای آن معیارهای واجد شرایط بودن برای مدیر شرکت را دارند. زمان ثبت شرکت، نام و نام خانوادگی هر عضو باید به همراه آدرس آن شخص ذکر شود. وضعیت اقامت اعضا نیز باید در زمان ثبت شرکت، مشخص شود.

7. نگهداری از اسناد و خرید مهر شرکت

قانون هر شرکتی را ملزم می‌کند که سابقه اسناد ثبت شرکت را حفظ کند. اسناد شامل موارد زیر است، اما محدود به آن‌ها نیست:

• کپی اساسنامه
• اساسنامه شرکت
• صورت‌جلسه جلسات سهامداران
• تصمیمات سهامداران
• تصمیمات مدیران
• کپی فرم‌های ثبت شده در سازمان های دولتی
• توافق سهامداران
• ثبت انتقال سهام
• ثبت اوراق بهادار

خرید مهر شرکت برای درج نام قانونی شرکت بر روی اسناد رسمی شرکت نیز الزامی است. به غیر از چند حوزه قضایی، همه استان‌های کانادا، داشتن مهر شرکتی با نام آن شرکت را الزامی کرده‌اند.

8. تکمیل آیین‌نامه، صورت‌جلسه سازمانی و صدور سهام

سازماندهی ساختار شرکت یک وظیفه مهم پس از راه‌اندازی شرکت است. راه‌اندازی اولیه از طریق تشکیل مجمع سهام‌داران و مدیران و یا از طریق تصمیمات کتبی با امضای مدیران یا سهام‌داران انجام می‌شود. موارد زیر تشکیلات اولیه شرکت را در برمی‌گیرد:

• اخذ تاییدیه اساسنامه شرکت
• انتشار سهام برای سهام‌داران
• انتخاب مدیران
• تعیین مدیران شرکت
• توافق سهام‌داران
• سایر مصوبات سازمانی

9. اخذ مجوزها و لایسنس‌ها

تعهدات دیگر شرکت شامل اخذ مجوزها و لایسنس‌های لازم مانند موارد زیر است:

• ثبت‌نام برای شماره تجاری فدرال
• ثبت‌نام برای مالیات سلامت کارفرمای استانی و غرامت کارگری
• ثبت‌نام حساب مالیات فروش استانی
• ثبت‌نام تجاری غیر شرکتی
• سایر مجوزهای استانی و شهری

     10. افتتاح حساب بانکی شرکت

هر شرکتی باید یک حساب بانکی داشته باشد. متقاضی باید یک نسخه از اساسنامه شرکت پیشنهادی را به بانک ارائه کند. امضای کلیه ناظران مجاز شرکت باید در این اساسنامه باشد. قبل از اینکه به آن‌ها اجازه دسترسی به حساب بانکی شرکت داده شود، ممکن است بانک در موارد خاص یک نسخه از اساسنامه یا مصوبه شرکت را نیز درخواست کند.

     11. شروع به فعالیت شرکت

هنگامی که متقاضی تمام مراحل ذکر شده در بالا را با موفقیت به پایان رساند، مدیریت می‌تواند عملیات تجاری خود را آغاز کند.

ثبت یک کسب و کار در کانادا چقدر طول می‌کشد؟

ثبت کسب و کار شما در سطح فدرال یک فرآیند نسبتا ساده است که معمولا حدود 5 روز کاری زمان می‌برد. در اکثر استان‌ها می‌توانید کسب‌وکار خود را حضوری، پستی یا آنلاین ثبت کنید. بسته به استانی که در آن شرکت خود را ثبت می‌کنید و روش درخواست، مجوز کسب و کار خود را ظرف یک تا 35 روز دریافت خواهید کرد.

هزینه ثبت کسب و کار در کانادا چقدر است؟

هزینه ثبت شرکت بر اساس استانی که در آن هستید و ساختار کسب‌وکار شما متفاوت است. به عنوان مثال در استان انتاریو، اگر یک بخواهید کسب و کار انفرادی یا شرکت سهامی راه بیندازید، باید 60 تا 80 دلار برای ثبت کسب و کار خود بپردازید و برای جستجوی نام بین 8 تا 26 دلار باید پرداخت کنید. برای مشاغل ثبت شده در انتاریو، دولت برای ثبت کسب‌وکار شما 300 دلار از شما دریافت می‌کند.

اگر در بریتیش کلمبیا قصد راه‌اندازی یک شرکت انفرادی یا سهامی را دارید، باید 31.50 دلار برای شماره درخواست نام و 40 دلار برای ثبت کسب و کار خود بپردازید. ثبت یک کسب و کار در بریتیش کلمبیا 350 دلار هزینه خواهد داشت. قبل از شروع فرآیند ثبت، حتما الزامات و هزینه‌های استانی خود را بررسی کنید.

در نظر داشته باشید که این هزینه‌های صرفا برای مرحله ثبت شرکت است و شما برای راه‌اندازی یک شرکت در کانادا متناسب با نوع شرکت و روشی که انتخاب می‌کنید، نیاز به حداقل سرمایه متفاوتی دارید.

سخن پایانی

کانادا کشوری با رشد اقتصادی بالا است و راه‌اندازی کسب و کار درآن می‌تواند تضمین‌کننده موفقیت تجاری برای افراد باشد. مهم‌ترین و موثرترین مرحله راه‌اندازی یک کسب‌وکار، انتخاب ساختار قانونی آن است. بسته به نوع فعالیت، توانایی‌های مالی و شخصی، علایق و حوزه فعالیت، ساختار انتخابی برای کسب‌وکار متفاوت است.

چندین ساختار قانونی برای راه‌اندازی کسب‌وکار در کانادا در دسترس افراد و کارآفرینان است که می‌توانند با توجه به مشخصات گفته شده در فوق بهترین انتخاب را برای کسب و کارشان داشته باشند.

شما می‌توانید برای دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه و همچنین اینکه کدام روش مهاجرتی مناسب سلایق و سوابق شما است، با کارشناسان و مشاوران ما در مجموعه حقوقی و مهاجرتی کاناداپاس در ارتباط باشید.